zaterdag 23 juni 2018

Natuur om het huis.......... Zaterdag 23 juni 2018.


Laatste dagen niet zo lekker. Dus dan wordt het "in en om het huis " foto's maken.







Ijzerhard is een plant met kleine bloempjes, maar het trekt zoveel vlinders. Deze keer een geaderd koolwitje in mijn tuin.













Waarschijnlijk zullen ze wel eitjes gaan leggen in de Oostindische kers.


















Muurleeuwenbek, heel klein onkruid in mijn tuin.










Ongeveer 200 meter verderop is een heel klein natuurgebiedje. Vorig jaar kon ik daar mooi foto's maken, maar  nu is het bijna dichtgegroeid. Een Bruin Zandoogje verschool zich.

















Hier zie je hem beter.
















Een blauwe Oeverlibel. Leek er op dat hij aan doodgaan was.















Eigenlijk is ie wel lelijk, niet moeders mooiste, de larf van een lieveheersbeestje.

















Een blauwe Azuurjuffer kijkt mij aan ! :)


















Als je de ogen ziet, dan kunnen ze meer zien lijkt het dan ons. Een Groene Houtpantserjuffer.

















Dit is wel een heel vreemd wezen, heb ik nog nooit gezien maar het is een Distelbok.
Zal dus wel familie zijn van de boktorren zo te zien aan zijn voelsprieten.




















Hier ook Witjes ( een klein geaderd witje ) in het wild nu.
















Harig knopkruid. Apart met maar 54 bloemblaadjes per bloem. Zal wel de laatste in rij hebben gestaan bij het uitdelen van bloemblaadjes.








Vandaag heb ik een boek gekocht naar aanleiding van de "national Geographics "blad wat ik voor mijn Vaderdag had gekregen van mijn kinderen. Daar stond een mooi artikel waar ik al jaren in geloof: 
Dat bomen kunnen communiceren met elkaar.

Dit stuk stond in de NRC poos geleden:

De aanleiding

De Duitse boswachter Peter Wohlleben schreef Het verborgen leven van bomen. In dat boek karakteriseert hij bomen als individuen, die gevoelens hebben en met elkaar communiceren. In een interview in NRC Weekend (Lux, 9 april) zegt Wohlleben dat bomen via het wortelstelsel „nieuwtjes” delen via „de ragfijne draadjes die zwammen en schimmels ondergronds tussen de boomwortels spinnen”. We checken of bomen communiceren via wortels.

Waar is het op gebaseerd?

Het staat in Wohllebens boek, maar zonder verwijzingen naar wetenschappelijke literatuur. „Dit is algemene kennis onder wetenschappers”, zegt hij aan de telefoon.

En, klopt het?

Dat bomen via schimmels rond de wortels (de ‘mycorrhiza’) voedingsstoffen opnemen, is basiskennis. Het is een win-winsituatie voor schimmel en boom.
Via dat schimmelnetwerk staan bomen ook met elkaar in contact. Onderzoek naar die rol (het ‘wood wide web’) waarover Wohlleben sprak, is sterk in opkomst. Zeker twintig onderzoeksgroepen wereldwijd houden zich ermee bezig. Het gaat vooral over uitwisseling van suikers en andere voedingsstoffen, zoals stikstof.
Er wordt zelfs serieus onderzoek gedaan naar het uitwisselen van informatie van planten en bomen via dat netwerk – zij het maar door een stuk of drie labs. Er zijn een paar studies naar gedaan, allemaal uit de laatste jaren. Daaruit blijkt dat als planten worden aangevreten of anderszins worden beschadigd, andere planten waarmee ze via de mycorrhiza in verbinding zijn, zich wapenen.
Eén van die studies, die Canadese boomonderzoekers vorig jaar publiceerden in Scientific Reports ging over bomen: dennen, om precies te zijn. De onderzoekers plukten Douglassparren (een soort den) kaal. Dennen van een andere soort die via mycorrhiza met die bomen verbonden waren, merkten dat: ze begonnen stressstofjes te produceren.
Veel meer labs houden zich trouwens bezig met voedingsstoffen die via de mycorrhiza verspreid worden. Daarover sprak Wohlleben ook in het interview: hij zei dat bomen „zorg verlenen aan familieleden in de buurt die dorst hebben of ziek zijn”.
Als op bestelling stond er nog geen week na het interview in Lux in het wetenschappelijke toptijdschrift Science een onderzoek van Zwitserse biologen over uitwisseling van suikers tussen bomen in een bos, via het schimmelnetwerk. Uit de studie bleek echter niet dat die bomen hun familieleden gericht voeden, zegt Marcel van der Heijden, een Nederlandse bioloog in Zwitserland die gespecialiseerd is in mycorrhiza. „De suikers komen terecht bij allerlei boomsoorten in de buurt.” Sparren in het Zwitserse bos voeden dus óók beuken.
Onder boomkundigen wordt er overigens wel gespeculeerd over de mogelijkheid dat bomen via de wortels hun familie bevoordelen. Dat hoeft niet via het schimmelnetwerk, het kan ook doordat wortels van naburige bomen met elkaar vergroeien (root grafting in jargon).
Er zijn veel waarnemingen van bomen die nadat ze afgekapt waren, in leven bleven door wortelcontact met soortgenoten. De Israëlische bioloog Simcha Lev-Yadun betoogde in 2011 in Tree Physiology: „Dit zeer algemene en belangrijke fenomeen verdient meer aandacht.”

Conclusie

Er is wetenschappelijk onderzoek dat erop wijst dat bomen elkaar via het schimmelnetwerk waarschuwen tegen belagers – en dus „nieuwtjes” uitwisselen. Wij beoordelen de bewering van Peter Wohlleben daarom als waar.