Toen idd ingestuurd.... en inderdaad....er zat bloed bij de ontlasting, dus moest ik voor verder onderzoek.
Maar toen liep ik nog onder controle in het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis en zou binnen een afzienbare tijd een kijkonderzoek krijgen van mijn darmen ( dat is wat ze bij het bevolkingsonderzoek ook zouden doen ).
Dus heb toen netjes afgebeld en nog een mail gestuurd ook met reden waarom ik niet het vervolg traject in zou gaan.
Echt maanden daarna kreeg ik weer een telefoontje dat ik voor vervolgonderzoek zou moeten en ik heb toen aangegeven dat ik zowel telefonisch als per mail mij netjes afgemeld heb.
En nu ik de dame toch aan de telefoon had vertelde ik haar dat ze mijn naam wel uit de computer mocht halen, omdat ik toch niet meer naar een ziekenhuis zou gaan en ook NIETS maar dan ook NIETS meer te maken wilde hebben met ziekenhuizen en ook de redenen waarom verteld.
Daarom schets het mijn verbazing dat ik nu WEER een envelop krijg, alsof de kosten nog niet de pan uitrijzen van de gezondheidszorg !
Ik ben al bijna 20 jaar chronisch ziek na 2 operaties aan een Neuro-endocriene tumor in mijn dunne darm en met uitzaaiingen. En daarna nog vaker ziek (heel veel nierstenen ( bloedplassen, koliekpijnen en wel 8 operaties denk ik ), een tumor in mijn neus ( weer een operatie ), een leverinfarct, alvleesklier-ontstekingen, mineraalstoornissen, vitamine B12 gebrek, Kaak en voorhoofdsholte vol met pus ( dus ontstoken en spoedoperatie ), peri-anaal abces, vitiligo, diabetes Mellitus, hoge bloeddruk, depressiviteit ( wie zou dat niet zijn na zoveel operaties en klachten ), ernstige chronische diarree na 2 buikoperaties, waarmee ik toch nog 15 jaar heb doorgewerkt .
De eerste jaren werd ik goed en tot volle tevredenheid behandeld door "de professor en de autoriteit "op dat gebied ( carcinoiden tumoren ) door Mw. dr. Taal van het Antonie v. Leeuwenhoek.
En ze had niet alleen kennis, maar ze nam je als patiënt ook serieus. Ze vertelde ook dat tegenwoordig meer en meer mensen overleven na kanker, maar dat men ook veel klachten van de behandelingen zou overhouden en dat wij als gezondheidszorg daar nog niet goed mee om konden gaan en dat dat fenomeen alleen maar groter zou worden. En idd.... daar heeft ze erg gelijk in gekregen. Daarom zou er volgens haar een speciale arts moeten komen om mensen te begeleiden nadat ze de behandeling overleefd hadden.
Maar alles wat daarna kwam werd alleen maar slechter en slechter.
Zowel in het grote Antonie v Leeuwenhoek als in het grote AMC, waar ik voor second opinion kwam. Zelfs de levenseinde kliniek was treurnis alom.
Terwijl ik dus duidelijk verteld heb aan de dame van het bevolkingsonderzoek dat ik wegens grote teleurstellingen en incompetentie niets meer te maken wil hebben met de gezondheidszorg en dat ik voortaan alleen nog zaken deed met mijn huisarts, heeft het niet geholpen.
Het zal goedkoper zijn om het zakje te versturen dan mijn naam uit het systeem te halen.
Ik kreeg de ene incompetente arts na de andere. Ze wisten bijna van gekkigheid niet wat ze fout moesten doen.
En wie ben ik om dat te zeggen ? Een intensive care verpleegkundige die 40 jaar werkervaring had en met voornamelijk artsen die heel vaak de plank missloegen en ik het beleid aanpaste aan wat het best voor de patiënt was. Maar nog vaker was het de rotzooi die ik kon opruimen als het door het beleid van een niet kundig arts ( voor de Intensive care ) weer eens mis ging.
Heel veel jaren later kregen we een goede arts die opgeleid was tot intensive care arts waardoor de kwaliteit van de intensive care heel hoogwaardig werd en zelf niet onder deed aan intensive care's van grote ziekenhuizen zoals het AMC.
De intensivist ( zo noem je een intensive care arts) vertelde wel eens aan mij dat hij het zonde vond dat ik niet verder was gaan studeren in de geneeskunde, want ik zou een goede intensivist geworden zijn.
Dan kom je uiteindelijk in de WIA.... en ben met terugwerkende kracht tot 2015 geheel afgekeurd en i.p.v. dat het Waterlandziekenhuis ( nu Dijklanderziekenhuis ) waar je met hart en ziel 40 jaar gewerkt hebt, houden ze je nog slapend in dienst ook in de hoop dat je eerder overlijd, zodat ze de ontslagvergoeding niet hoeven te betalen ( zo een 40.000 euro bruto ).
Hoe teleurgesteld kan je zijn na jaren van inzet in het vak van gespecialiseerde verpleegkundige ( Ik had diploma's hartbewaking, Neurologie en Intensive care ).
En hoe nog meer teleurgesteld word je als je zelf patiënt bent geworden en dus ervaringsdeskundige en ik mijn eigen behandelaars elke keer de plank zien misslaan en gewoonweg niet luisteren naar je.
Ik weet niet waar het vele geld naar toe gaat in de gezondheidszorg, wat ik wel merk is dat de kwaliteit om te janken is en de gezondheidszorg kapot ge-automatiseerd wordt.
Gelukkig staat er een retouradres op de envelop ! Morgen weer op de bus retour !
