Maar ik was er een hele poos niet geweest vanwege herinneringen die ik daar heb.
Maar het gebied is zo mooi..... en ben blij dat ik het gedaan heb.
Hillie, een vriendin ( het voormalig baasje van Gijs, mijn kat ) was ook mee.
We waren er even iets voor zonsopgang en dat was rond half zeven in de ochtend.
Alles was nog redelijk donker, al kon je het ochtendgloren al zien aan de horizon.
Het stukje wad bij Wierum is erg mooi. Maar het mooiste blijft de zonsopkomst en dan net voor het moment dat de zon over de horizon komt. Alles kleurt dan zo mooi, en dat alles omdat de zon van grote hoogte achter de horizon nog al wel de wolken aan schijnt en kleurt.
Dit is het licht wat mij het meeste ontroert van de natuur.
Een eind verderop ( 1 km denk ik ) ligt op 100 meter vanaf de kant een wrak van een boot, waarvan het ijzer langzaam weggevreten wordt door de elementen. Het is een trekpleister voor fotografen die vaak met een grijs filter en een statief mooie foto's maken.
Helaas had ik de filtermaat verkeerd ingeschat en lukte het niet om een grijsfilter op mijn lens te schroeven en nog mooiere plaatjes te maken. Tevens was het zo vroeg in de ochtend al aardig druk met fotografen bij het wrak. Dat heb je als je in het weekend daarnaar toe gaat.
Een blik de andere kant op, dan zie je nog hoe donker de andere kant nog is. Je ziet de maan en ver weg de toren van het kerkje van Wierum. Ook zie je een heel dik wit schaap staan.
Dit is het schaap wat je op de bovenste foto ziet staan. Het is half september en ik heb nog nooit zo een dik schaap gezien. Het lijkt wel alsof er minstens een drieling in zit.
Ook liep er een schaap rond met een tweeling. Het witte lammetje is nog maar net geboren, want je zag nog een vers stukje navelstreng zitten bij het lammetje. Ook hier denk ik.... ik hoop dat de lammetjes het overleven of dat de boer ze deze dag nog mee neemt naar een warm onderkomen.
De waddendijk. Vaak lopen er schapen op en in het voorjaar is het een pracht om de schapen met al hun lammetjes te zien !
Je kan zien dat het de laatste dagen nat weer is geweest.Het water blijft snel staan op de klei.
De paaltjes staan al jaren... en zullen er nog staan als ik er niet meer ben.
Beneden aan de dijk kun je met eb een klein stukje het wad op. Maar het is altijd oppassen laag aan de dijk. De stenen zijn spekglad en vergeet niet dat de zeeklei dat ook is. Ik ben ook best vaak gevallen, maar ben gelukkig niet de enige daarin.
Ik kan de plek nooit verlaten zonder een foto van het mooie kerkje te hebben gemaakt. De "Mariakerk " is gebouwd in het jaar 1200 ! En delen zijn herbouwd rond 1912. Normaal staat een kerk in het hart van een dorp en dat was ook zo met deze kerk. Maar de Waddenzee heeft zoveel land genomen dat het kerkje inmiddels aan rand van de waddendijk staat.
We gingen daarna naar het "Kweldercentrum "en onderweg waren er veldjes met allemaal bloemen, waaronder zonnebloemen. Erg belangrijk voor de biodiversiteit en ...het staat ook mooi !
