De stille kern en de Konikpaarden.................................Vrijdag 29 mei 2020.

Ik ben met mijn collega ( eigenlijk ex collega ) Marlon naar de "Stille Kern" geweest.
Het is een bos wat lijkt op het Purmerbos, maar dan een stuk groter en mooier !
We waren vorig jaar ( denk ik ) ook een keer geweest, maar we werden toen "klem" gezet door de kudde die wat onrustig was.
Deze keer was dat gelukkig anders.
Maar ik weet nog steeds niet of het wijs is er tussen te lopen, dus toen ze gestaag op ons afkwamen zijn wij "helden " toch teruggelopen en achter een hek gegaan. Later toen ze weer wat rustiger waren zijn we weer buiten het hek gegaan en dat ging goed. Er was nog iemand die foto's maakte en aan ons vroeg of het veilig was om je tussen de paarden te bewegen. Dat antwoord moesten we schuldig blijven.
Maar een half uur later kwam er een jogger aan en toen die bij de kudde in de buurt kwam, stopte hij met rennen en liep langzaam langs de kudde, zonder dat iemand nieuwsgierig achter hem aan kwam.




Dit is het begin van de wandeling, een zijpad opgegaan en dan kom je op een open plek ( open gehouden door de paarden denk ik ). Ik wilde speciaal dit pad op ( er staat ook een uitkijktoren, maar die was door de corona gedoe dicht ), omdat ik er een keer reeën had gezien.

Deze keer waren er ook herten...maar geen reeën. Het waren Damherten die erg op afstand waren, maar ik door mijn nieuwe telelens wel redelijk mooi op de foto kon krijgen. ( tussen de bosjes door ). Waarom de ene een donkere kleur had, ik heb geen idee ( misschien verkeerd wasprogramma gehad ? )

De twee die mij aankijken lijken wel een identieke tweeling.

Om verder te komen moesten we wel een hindernisbaan over,  deze lagen er vorig jaar niet.
Er staan veel Populieren en dat is met recht "waaibomenhout ".  De bomen liggen zo om met een zuchtje wind.

Er lag een stammetje waar het schors er af was en je kon mooi de gangen zien van één of andere hout minnende kever.

Zo ziet het er daar een beetje uit. Veel watertjes tot grote plassen en veel open stukken. Waarschijnlijk is deze openheid door begrazing van de Konik-paarden en Hek-runderen, want hoewel we ze niet zagen, lopen die hier wel.

Je hoorde steeds een koekoek roepen. En vaak zie je ze wel vliegen van grote afstand en die je alleen het silhouet. Dat silhouet ken ik nou wel. Maar ik had geluk, hij ging op een afstandje kijken wat we aan doen waren denk ik. En met de telelens kon ik hem eindelijk goed zichtbaar op de foto krijgen. Best een mooie vogel !

De zon is al een poosje op !  We waren nu bij de grote plas gekomen waar de paarden vaak te vinden zijn.

Het lukte mij zelfs om een Rietzangertje op de foto te zetten, ondanks alle rietstengels om hem heen.

En een eindje verderop hoorden we de paarden al en zagen ze ook in de verte. Ze bewogen onze kant op.

Op de plas was nog een beetje mist, maar dat werd snel opgelost door de warmte van de zon.

Zoals vaak in de natuur... de jeugd is vaak erg nieuwsgierig en dit veulen vond ons machtig interessant.
Ze zien er vaak niet uit vind ik... Konik veulens.

Zijn manen zijn nog borstel-achtig en zijn staart heeft krullen.
Dit in tegenstelling van de volwassen Koniks, met mooie vaak zwarte wat langere manen en een staart die tot de grond reikt.

Als je naast haar achterpoten kijkt, zie j een staart tot op de grond. Deze dame ziet er nog mooi uit. Veel paarden en zeker de hengsten zijn behoorlijk beschadigd door hun krachtmetingen en door het paren wat niet zachtzinnig gaat. Je ziet in de kudde behoorlijk wat gevechten tussen paarden onderling. IK noem het gevechten omdat het er zo uit ziet, maar het kan ook spel zijn tussen jonge hengsten onderling om te oefenen. Maar ze gaan niet zachtzinnig met elkaar om.

Deze twee paarden lijken wel hetzelfde graspolletje te willen eten :)

Deze twee veulens waren vaak bij elkaar te zien. Aan de linker kun je zien dat ze best gehavend kunnen zijn. Er lijkt wel een stuk vacht weg van zijn borst.

De felle zon zorgt ook voor "felle schaduwen " en de belichtings-meter van mijn toestel heeft daar moeite mee. De paarde krijgen een wat blauw-achtige kleur, dus moest dat proberen te verbeteren door de foto bewerken. En helaas gebeurde de krachtmetingen vaak in de schaduw.
Soms heb ik de foto's zwart-wit gemaakt, wat soms een beter foto geeft dat als in kleur.
Deze twee jonge hengsten ( tenminste... dat is wat ik ervan maak ) zitten elkaar uit te dagen.
Het begint vaak met een spelletje, maar wat later gaat het er erg fel aan toe !

Er wordt vaak flink gebeten ! Je ziet ook veel paarden met beschadigingen op hun vacht tot bloedende wonden aan toe.

 

 

Het gaat er soms echt hard aan toe. Dit is niet zomaar ochtendgymnastiek !

Het blijft machtig om te zien !  Je kan er uren naar kijken, tenminste... ik kan dat.

Je kon hier wel een duidelijke "winnaar " uit halen Het linkse paard was de ander de baas en het rechter paard kreeg aardig wat beten.

Gelukkig was het niet altijd "oorlog "....

Hier werden ze rustiger. En ze kwamen ook wat meer in de zon, zodat je hun echte kleur kunt zien.
Ze zijn een beetje beige / grijs.

De manen van een paard wat wat dichterbij aan grazen was. Ze had wel een mooi model laten knippen

Hier kun je zien dat er behoorlijk wat plekken ( beschadigingen )  zitten op hun vacht.
Deze valt eigenlijk nog mee, er waren die veel erger er aan toe waren.

Ik had na het jaren niet gebruikt te hebben mijn lekkere geurtje gekocht en opgedaan ( M7 ), maar niet iedereen vond het lekker zo lijkt het !

Paardenpoep heeft nog een belangrijke functie. het afbakenen van het territorium bijvoorbeeld.
Anderen ruiken precies van wie de mest is. Wat we deze ochtend zagen was, dat een ander paard er weer overheen gaat poepen. En in het terrein zie je ook grote hopen paardenmest bijeen.

Zoals hier dus....de ander doet zijn luchtje er overheen.

Hier zoogt de merrie het veulen. Aan het andere paard ernaast kun je zien hoe groot de beschadigingen kunnen zijn die ze oplopen.

Wat paarden met het landschap doen ( of beter gezegd de vegetatie ) kun je hier duidelijk zien.
Deze Meidoorn is constant aangevreten, waardoor er onderin elke keer nieuwe uitlopers ontstaan in plaats van een stam en de bovenkant waar de paarden niet bij kunnen groeit normaal.

 

Hier kun je de overgang van winter naar lente aflezen. Het dorre riet achteraan en het verse groene riet ervoor. Een duidelijkere afbakening kan je niet vinden !

Sommige grassen komen tot bloei ( jammer voor de mensen met pollen-allergie )

Kikkers....je hoort ze van verre en het zijn er aardig wat. Maar als je ter plaatse komt waar het lawaai vandaan komt...die je geen kikker meer. Alleen met de telelens kan ik er nog eentje ontdekken.

We zagen nog een reetje...maar helaas zag die ons ook en ze vloog bijna letterlijk weg. Wat een snelheid !  Eigenlijk zijn het de Antilopen van de laaglanden.

Dit is wat je ziet na de bloei van de Meidoorn. En later komen er rode besjes aan...goed voor de vogels in de herfst.

En met de telelens kun je ook vlinders en libellen op de foto zetten, zonder dat je erg dichtbij moet komen wat ze vaak wegjaagt.

Verderop, een stuk waar de paarden niet kunnen komen zie je weer andere vegetatie...zoals klaproosjes... zo mooi vind ik ze !  Vaak moeilijk om te fotograferen. ( dan bedoel ik ze zo op de foto te zetten dat het "spreekt " , in plaats van het zoveelste bloemetje op de foto.

Eindelijk eens een ander model lieveheersbeestje !  Een veelkleurig lieveheersbeestje wordt hij genoemd. Vreemd, ik zou hem " meerstippig" genoemd hebben.

Moeder waakt over haar kroost die even lekker gaan slapen.

En vader is niet ver weg !

De rest van de kudden is neergestreken bij het water voor een siësta denk ik.