Dit standje deed hij niet alleen bij deze ene bloem, maar keer naar keer.
Waarschijnlijk zit het nectar dieper in de lintvormige bloemhoofdjes dan zijn tong lang is. En op deze manier kan hij er wel bij. IK had dit nog nooit gezien en zal ook alleen maar voorbehouden zijn aan één tak van de grote familie van zweefvliegen.
Dus ik was alweer snel op de terugweg naar huis.
Maar tijdens het lopen zag ik ineens iets groots weg vliegen in de lucht.
Er stond ook een straffe wind, dus het beest vloog een aardig eindje weg.
Maar gelukkig had ik goed in de gaten gehouden waar hij landde.
Het is de grootste sprinkhaan van Nederland, de groene sabelsprinkhaan. Lastig was het wel hem op de foto te krijgen, want elke keer wilde hij vluchten, dus elke keer moest ik er achteraan rennen. Zal een raar gezicht geweest zijn voor andere mensen :)
Dus even snel je fototoestel instellen om de mooiste foto te krijgen kreeg ik niet. IK moest snel zijn met mijn foto en uiteindelijk bleef er één foto over die redelijk was.
Sprinkhanen hebben een slechte naam, door de vele plagen in de zuidelijke landen, zoals in Afrika.
Daar Heb je ongelofelijk grote zwermen die echt in een notime je akker leeg " vreten ( eten kan je het niet meer noemen. Maar deze sabelsprinkhaan is van het goede soort. Hij eet merendeel vlees ( lees andere insecten ). Heel soms eet hij iets plantaardig.
Het is wel een joekel van een beest hoor ! Karakteristiek is de legboor die ze hebben om eitjes in spleten te kunnen afzetten.
Het was wel een hondenuitlaat plek ( strook ). Dat zag je aan de vele stront die er lag ( opruimen is nog steeds een vies woord voor vele hondenbezitters lijkt het ). Op het stukje berm langs de weg bloeide aardig wat planten, zoals de Wilde Peen ( schermbloemige ) en aardig wat sint-janskruid of sint jacobs-kruid. En ja hoor... de eerste ontmoeting met een hond was al snel een feit. Het was een bouvier...die het niet vertrouwde wat hij zag denk ik. Het baasje had dit niet verwacht zei ze. ( dat zeggen veel honden bezitters). En meestal ruiken honden dat je best een beetje angstig bent. Dat heb ik overgehouden aan 2 momenten in mijn leven waar ik geen goede herinneringen aan heb. Soms worden bepaalde honden zo "vals " als ze mij zien, dat zelfs hun baasje ze niet meer aan durft te lijnen. Het zijn ook vaak dezelfde honden die dit doen. Bouviers, rottweilers, vechthonden etc. Andere honden zoals buldogs, golden retrievers etc vind ik prima en zijn ook meestal goedaardig.
Afijn... dat moment hadden we gehad. En ik was verder gelopen op het paadje.
En halverwege dat pad zag ik ineens een rode libelle landen in het gras.
Het was een vuur-libel. Deze had ik nog nooit hier gezien en gelukkig kon ik hem besluipen.
Heel behoedzaam steeds een stukje dichterbij, want met hun ogen hebben ze een uitmuntende zicht.
Meestal krijg je ze ook niet van dichtbij op de foto. Maar het lukte mij deze keer wel om steeds dichterbij te komen, totdat ik mij dood schrok van een harde blaf achter mijn rug. En hij bleef blaffen :(
IK denk... hou je hond dan ook aan de lijn. En al helemaal omdat 2 meter verderop een erg drukke doorgaande weg is ( de verzetslaan ).
De libelle is een vuurlibel. Hij zit in de "zonnestand ", om zoveel mogelijk warmte op te nemen van de zon.
Het was redelijk midden op de dag.... en met volle zon. Foto's in de felle zon worden meestal niet zo mooi.
Het wordt dan te hard. Harde kleuren en harde overgangen.
Mensen vinden vaak sprinkhanen enge beesten, maar ze doe totaal geen kwaad. Alleen de grote groene sabelsprinkhaan kan echt bijten. En natuurlijk zijn dit lieverdjes in vergelijking tot de sprinkhanen in Afrika en dat soort landen. Hier worden geen hele dijken met gras leeg-gegeten.
Handig....want dan is dat lange ding ook goed opgeborgen en zwabbert ie niet met vliegen.
En..... als vlinder kun je dus in de langste bloemen nectar halen, wat bij andere insecten niet zo goed lukt.
En als je ziet hoe behendig en snel de vlinder de rol-tong in elk buis-bloempje steekt van de Akkerdistel !
Dit Bruin zandoogje is al wat ouder. Dat zie je er aan af. IK zag wel meerdere vlinders die er beschadigd uit zagen. Ik denk dat het mede komt omdat het een open gebied is en de wind daar veel sterker is dan in een tuin in de luwte. Ook deze vlinder zie ik niet zo veel. Het is voor een paar vlindersoorten een slecht jaar zo lijkt het.
Ook deze Kleine vuurvlinder is dit jaar een zeldzaamheid en hij was ook snel verdwenen, zodat ik geen mooiere foto kon maken.
En bij deze vlinder kom ik niet goed uit met de naam. Het kan een Icarus-blauwtje zijn, waarvan de vrouwtjes bruin aan de binnenkant zijn in plaats van blauw. Maar het kan ook een "Bruintje " zijn. Dat is weer een heel andere soort. Maar men beschrijft dat het vrouwtje van de Icarus blauwtje een blauwachtige glans heeft, en dat heeft deze als ik het zo zie.
Jonge Peen ziet er mooi uit. Beetje roze uiteinden in het begin en.... er lijkt wel een symmetrie in te zitten.
Apart hoe de natuur dit uitgevonden heeft. Wat is het voordeel om een schermbloemige te zijn ?
Als je de bloempjes van heel dichtbij bekijkt... zijn het echt heeeeeel veel kleine bloemetjes die erg mooi samengesteld zijn.
Wat ik nog niet verwacht had in de zomer, zijn paddenstoelen ! Het is wel een paar weken erg nat geweest, en dus nat genoeg om de schimmel te laten bloeien. Dit is een soort die bij de familie van de inktzwammen hoort. Er lag in ieder geval genoeg dood hout als eten voor ze.
Dit is ook leven tussen het gras, maar dan even wat groter ! Een echt Hollandse foto, een weide met koeien en mooie stapelwolken. Het aparte was wel, dat de bruine koe last van veel vliegen had. Dat in tegenstelling tot de zwart-witte koeien om hem heen. Zou bruin een betere aantrekkingskracht hebben of.....stinkt de koe wat meer ?
Sprinkhanen komen niet overal even veel voor. In sommige stukken gras wemelt het van de sprinkhanen en andere stukken zie je bijna niets. In een klein stukje weiland, met redelijk hoog gras waren er vele aanwezig. En dat lijkt het alsof het een makkelijk klusje is om de springers op de foto vast te leggen, maar dat valt erg tegen. En zeker als je al dichtbij wilt komen met je macro lens. Ze hebben dus goede ogen !!
Je ziet ook heel vaak dat ze zich elke keer zo draaien, dat ze achter een grasstengel gaan zitten, zodat je ze niet op de foto kan zetten. Maar niet iedereen is zo slim, dat bewijst de Weide-sprinkhaan.
Als je ze beter ziet op de foto, zijn het eigenlijk wel grappige beestjes, met een enorme kracht. Als je de kracht vertaald naar mensen-maten, zou een sprinkhaan makkelijk 75 meter halen met 1 sprong !
Je hebt net als bij mensen, ook domme sprinkhanen ! :) Zoals de onderste sprinkhaan laat zien. Toen ik een foto van hem wilde maken, draaide hij elke keer weg zodat hij achter de grasspriet zat. Alleen had hij even een dikkere moeten zoeken !! Zo slim was hij niet. Het was erg grappig om dit te zien.