21 juni 2020:
De langste dag van het jaar en tegelijk de kortste nacht. De natuur baadt in het licht en waar het licht in de lente nog verlegen was, baadt de nu natuur in een zee van licht ( en ook warmte ).
Door de klimaatverandering zijn de zomers de laatste tijd warmer en droger. Het leven moet zich aanpassen en/ of verhuizen naar noordelijkere oorden. Maar zo snel is al het leven niet en we verliezen nog meer flora en fauna dan dat we al deden.
Kortom, het gaat de verkeerde kant op !
Het is juni: Het bijenhotel in
mijn tuin wordt druk bezocht. Soms zitten er echt pareltjes tussen,
zoals deze Goudwesp. Het is een hele kleine wesp met een bijzonder
uiterlijk. Je ziet ze niet vaak. Hoewel ze er mooi en schattig klein
uit ziet, is zij eigenlijk niet zo schattig. Ze leggen hun ei in het al
aanwezige nest van een solitaire bij of wesp. De larve van de Goudwesp
komt eerder uit en eet de ei (eieren ) van de andere bij of wesp op !
Dit doet ze ook met het aanwezige voedsel wat de bij voor haar kroost
had achtergelaten !!
Dit was ook een bezoeker van mijn bijenhotel. Hij trok mijn aandacht door wild door mijn tuin te vliegen en andere insecten weg te jagen. Het is een Grote Wolbij. Hij doet slim een wesp na met zijn streepjes-pak. Maar zo gevaarlijk is hij niet. Wel houdt hij er een territorium op na, om een vrouwtje het hof te maken en verdedigt zijn territorium fel tegen andere insecten en dat was het gedrag wat ik zag in mijn tuin. Hij is er de hele zomer geweest.
Dit zijn inmiddels vaste bezoekers van mijn tuin. De Stokroossnuitkever ! Ik heb ze vorig jaar pas ontdekt, het zijn minuscule snuitkevertjes, waarbij het vrouwtje haar snuit bijna net zo lang is als haar lichaam. Met haar snuit boort ze zich in de plant en eet van het zachte weefsel. De stokroos zelf heeft er geen last van zegt men. Wel zijn de kevertjes altijd maar bezig met zich voort te planten, want meestal kom ik alleen kevertjes tegen die aan paren zijn. Soms zitten er wel 2 mannetjes op 1 vrouwtje.
Eind mei, begin juni zijn de maanden dat de meeste grassen gaan bloeien. ( waar veel mensen last van hebben als ze hooikoorts hebben). Door de droogte de laatste jaren gaan grassen ook eerder bloeien. Juni wordt ook wel de hooi-maand genoemd. Boeren willen eigenlijk het gras maaien voordat het massaal bloeit, omdat tijdens de bloei en geen energie ( voeding ) in de bladeren meer wordt gestopt. Als je van dichtbij kijkt, zie je hoe mooi bloeiend gras eigenlijk is.
Deze zomer was ik vaker in het Purmerbos om insecten op de foto te zetten. Zo ook deze Gevlekte Smalboktor, die zich tegoed doet aan bloemdelen van een distel.
Met zijn streepjes patroon probeert hij een wesp imiteren, zodat hij met rust gelaten wordt. (mimicry noemen ze dat ). Je zag deze boktor vaak op distels zitten.
Hun larven eten vermolmd hout van de wilg, populier en de beuk.
Deze zomer veel insecten op de foto gezet, meestal in mijn tuin of het purmerbos. (1) een Lieveheersbeestje en de pop waar hij uit kroop. (2) een Groene Vleesvlieg, ze glimmen je vaak tegemoet.(3) een Fruitvliegje op de stokroos. En als laatste (4) een lange ranke Sluipwesp. Opvallend was dat er dit jaar minder vlinders te zien waren dan de jaren ervoor !
(1)
(2)
(3)
(4)
Niet alleen insecten zaten in mijn tuin, maar ook spinnen, waaronder deze Kraamwebspin ! Ze is best een grote spin en er zijn wel meer dan 300 soorten Kraamwebspinnen. Ze maakt geen web, maar is een actief jagende soort die haar prooi achterna rent. Als ze gepaard heeft legt ze haar eieren in een cocon en draagt het een poos met zich mee, totdat de kleine spinnetjes bijna uit komen. Dan spint ze een groot gesloten web en hangt daar haar cocon in. Daarna komen honderden spinnetjes uit en die bewaakt ze nog een poos, totdat de kleintjes zelf op jacht kunnen.
Het is Juli : Inmiddels hebben we een korte periode een hittegolf gehad. Het 3e jaar achtereen en je ziet dat de Dennebomen zijn gelukkig redelijk goed bestand tegen de hitte zijn; de naalden hebben een kleiner oppervlak, dus verdampen minder. Maar loofbomen en heide leggen steeds meer het loodje in het Leersumse veld.
Ook de stoere Eiken hebben last van de hitte. Aan grote solitair staande bomen zie je dat de kruin steeds minder blad heeft. De Eik is een overlever en probeert altijd om op zelf onbruikbare plekken weer uit te lopen zoals hier te zien is.
Om de plassen in het Leersumse veld zit het vol met kleine Zonnedauw ! Maar je ziet nu steeds vaker dat de plassen droog komen te vallen en dat de mooie Zonnedauw steeds kleiner wordt en het er steeds minder in aantal worden. Ik ben bang dat ze over een paar jaar niet meer te zien zijn, voornamelijk door de klimaat verandering.
Dit is de grootste plas van het Leersumse veld. Je kan zien dat het water enorm teruggetrokken is door de droogte. Het rode op de foto is allemaal Zonnedauw wat dus te droog staat. De plantjes kunnen niet groeien en blijven klein en laag bij de grond. En elk jaar dat ze droog staan, gaan er steeds meer dood en zal ook deze rode rand niet meer te zien zijn.
Iets verderop, in het bos, is een heel mooi doorkijkje ! Het kijkt af en toe wel een schilderij. Het hoge gras is het "Pijpenstrootje ", welke een plaag is voor heidevelden. Maar voor een aantal dieren in het Leersumse veld is het juist geen plaag en geeft het bescherming voor bijvoorbeeld de ringslang.
Zoals gezegd, was ik veel in de tuin aan fotograferen. Want ook in je tuin kun je bijzondere dingen zien, zoals deze Roestbruine Kromlijf. Het insect behoord tot de familie van de blaaskop vliegen. Deze soort parasiteert op hommels en wespen. Het vrouwtje legt tijdens de vlucht met een lange dunne legboor eitjes in een hommel of wesp. De larven die uit de eitjes komen eten de wesp en of hommel van binnenuit op. Bij hun naderende einde kruipt de hommel weg op een beschut plekje. De larven in de hommel verpoppen en overwinteren in hun slachtoffer.
De lichte en de donkere kant ( the light side and the dark side van Star Wars films). Je ziet echt een lichtere kant en een donkere kant op deze foto. Aan de linker kant is het nog donker van de nacht en de rechter kant wordt het licht van de opkomende zon steeds sterker en feller.
De zomer is "het " seizoen voor de Libel ! Na 2 jaar als larf onder water geleefd, komt na een metamorfose een prachtige Libel boven water. Boven water is de libel even moordlustig als hij als larf onder water was. Zomer is de periode waarbij er heel veel insecten vliegen waar de libel als vlieg-kunstenaar graag op jaagt.
Zijn levensduur is veel korter dan de 2 jaar waar hij als larf onder water leefde; als volwassen insect leeft hij boven water maar 6 tot 8 weken.
De zomer is ook de periode waarin de vlinders floreren. In het Purmerbos zag ik Dagpauwogen veel op de akkerdistels zitten. Zo een mooie vlinder... " ik viel als kind op haar ogen...zulke mooie ogen heeft ze ! :) ). Er waren ook wel Koolwitjes en Atalanta's, maar de grote afwezige waren wel de Kleine vos en de Distelvlinder. Over het algemeen vond ik 2020 een slecht vlinderjaar.
Het leven tussen het gras. Als je door het gras loopt, vaak de wat ruigere stukken waarbij andere kruiden ook bloeien, springen de Sprinkhanen voor je voeten weg.
Als kind het ik ze wel vaak gevangen. En nu ik bijna 60 jaar ben, doe ik hetzelfde, maar dan met mijn fototoestel. En dat is nog lastiger dan ze in het echt vangen, want ze blijven vaak niet zitten. Deze wel en leek even nieuwsgierig naar mij als ik naar hem.
Echt veel minder vlinders waren er dit jaar. Een paar foto's van vlinders welke ik wel zag: (1) een Bont Zandoogje. (2) een Gehakkelde Aurelia.(3) is een Dikkopje te zien. En als laatste en meest voorkomende ( 4 ) het Koolwitje.
(1)
(2)
(3)
(4)
Op mijn schuurdak was Sedum Album ( witte Sedum ) in bloei ! Deze plantenfamilie behoort tot de vetkruiden familie. Een soort welke goed tegen droogte en hitte kan. Mijn dak staat ook bijna de hele dag in de zon, maar het doet ze niets. Er zitten wel kale plekken op mijn schuurdak, maar dat komt door mijn katten die het heerlijk vinden liggen zo een zacht bed en zo lekker veilig hoog ook, zodat ze alles kunnen overzien.
En dan was er deze zomer ook de komeet "Neowise " die zich net na zonsondergang of net voor zonsopgang liet zien. Ik dacht, ik ga dat even op de foto zetten, maar zo makkelijk was het nog niet !! In de Eilandspolder heb ik het een keer geprobeerd, maar kon hem niet vinden toen. Achteraf stond hij wel op één foto, toevalligerwijs. De dag erna ben ik maar langs het Noordhollands kanaal gaan proberen, met uitkijk op Purmerend in de nacht. En zie... deze keer had ik hem beter op de foto !!
De Gewone Pad, ook een vaste bewoner van mijn tuin. Meestal zie je ze niet, want ze verschuilen zich overdag op donkere koele plekjes. Alleen in he voorjaar zie je ze, dan zijn ze op zoek naar een vrouwtje en paren ze in de vijver. Daarna verblijven ze op het droge. Meestal als ik wat oude potten weghaal dan zie je ineens een pad weg kruipen. Die gaat dan op zoek naar een ander koel en donker plekje. Het zijn niet moeders mooiste beestjes die de natuur heeft gemaakt.
Insecten alom in het Purmerbos. Als je wat langer op 1 plek blijft staan, dan zie je steeds meer beestjes die je nog nooit gezien hebt. Zoals ( op foto 1 en 2 ) "de Grote Langlijf ".
Een klein zweefvliegje die wel een heel aparte manier heeft om nectar naar binnen te krijgen. Hij staat bijna rechtop op de bloem. Het meeste wat voorkomt zijn vele distel soorten waar best veel insecten op vliegen, zoals deze (3) hommel. En (4) een Bruin Blauwtje. Die waren talrijk op een berm die erg in de hitte stond en redelijk verdroogd was.
(1)
(2)
(3)
(4)
Eind juli. Wat je toch niet echt verwacht in de zomer zijn paddenstoelen. Maar deze jongens stonden op een mooi donker en vochtig plekje. En het had zelfs een paar dagen wat geregend. Dus zagen ze hun kans schoon denk ik ! :)
De meest rare beestjes die ik zag, waren deze rupsjes. Eenmaal thuis gekomen heb ik ze gezocht op internet, en dat was helemaal niet makkelijk ! Want het blijken geen echte rupsen te zijn, maar larven van een Elzen-bladwesp ! Waarom ze zo met hun achterlijf omhoog zitten ? Op het internet staat beschreven dat ze dat doen om naderend onheil af te weren. Het onheil was ik dus !
Het is inmiddels Augustus ! En ondertussen in mijn tuin doet een rups van het Koolwitje zich tegoed aan mijn Oostindische kers. Dat mag zij, omdat ik weet dat een Oostindische kers ( bij gebrek aan kool ) een goede waardplant voor deze vlinder is. Daarom laat ik de "woekerende "plant staan. Maar ik heb nooit gezegd dat ze aan mijn bloemen mogen eten !! Foei rups !!!
De Boterbloem is een echte bloem van de Nederlandse weiden en graslanden ! Net als de Paardenbloem zie je de Boterbloem overal ! Ik vind het een mooie ranke bloem. Maar voor fotografen zo een lastige bloem om op de foto te zetten. De kleur geel overstraald vaak, waardoor je de details van de bloem niet meer ziet.
Deze foto genomen vroeg in de ochtend ( ander licht ) vind ik erg goed gelukt !
Bloeiend gras. We zien dit nooit zo dichtbij. Maar als je het vergroot met een macro-lens en alles gedetailleerd op de foto zet, ziet het er mooi en bijzonder uit.
Gras komt voor over de hele wereld, zo een succesvolle soort is het ! Ook rijst, tarwe en Mais bijvoorbeeld zijn grassoorten. Behalve wijd verspreid is het ook een zeer nuttige plant voor mens en dier. Ik kan zelf wel gaan herkauwen, maar ik weet niet of daar nu zulke lekkere kaasjes uit gehaald kunnen worden ( zoals Epoise ).
Dus laten we de koe dat klusje opknappen.
Ik heb deze zomer veel macro foto's gemaakt, waaronder veel insecten. Maar om niet alle pagina's beeldvullend met insecten te vullen, deel ik het blad soms in vieren. (1) twee Dambordvliegen die paren en daarnaast (2) is weer een exemplaar van de Grote Langlijf te zien ( zweefvlieg soort ). Bij foto (3) zie je een Weidevlekoog op een blad zitten. Enge ogen !! ( 4) En nog spook-achtiger zijn de twee Vedermotten die paren.
(1)
(2)
(3)
(4)
Ik kom maar niet van de insecten af :) Maar deze foto is het waard om in het groot te zien. Het is een Grote Groene Sabelsprinkhaan. Ik moest wel lachten toen ik deze foto nam. Hij denkt verscholen te zijn achter een blad van riet. Maar hij is gewoon te groot om zichzelf te verstoppen. En ook de schaduw verraadt hem al ! :)
Augustus is ook de maand dat veel bloemen en struiken/ bomen zaad en vruchten gaan vormen. Iedere plant heeft zo zijn eigen manier van het verspreiden van zijn zaad. Dit is de wijze van het Wilgenroosje, de " peul " barst door verdroging open en vederlichte zaadjes met vederlichte haren waaien zo kilometers ver ! En dat het zaad kiemkrachtig is zie je elk jaar wel terug, want het Wilgenroosje zie je echt overal ! Vaak ook in groepen bij elkaar. Kortom, een succesvolle plant.
Ben je lekker creatief bezig, om een gele Klaproos ( die ik van de buurvrouw gekregen had ) mooi op de foto te zetten, komt er ineens een nimf van de Groene Stinkwants over de bloem aangelopen :) Nou, lekker dan ! :)
Dit is een plant van de buurvrouw Barbara. Ik denk dat hij tot de Hortensia familie behoort. De bloem van deze plant is erg mooi, mede vanwege het repeterende karakter van de bloemen en de mooie overgang van de kleuren.
Zomer in de "Planken Wambuis ". Een mooi bosgebied van de zuidelijke Veluwe. Het ligt vlakbij Ede. Een afwisselend gebied met bossen en heidevelden.
Op de foto ziet u een dicht Sparrenbos. Toen ze nog gezond waren was het een donker bos met veel schuilplaatsen voor dieren. Maar na een aantal warme zomers zie je deze bossen dood gaan aan de klein torretje, de Letterzetter, die door de opwarming steeds noordelijker komt. Hele Sparrenbossen gaan er aan in Nederland en zoals u ziet blijven de Sparrenbossen in de Planken Wambuis niet gespaard.
De zon is nog maar net op en straalt mooi tussen de Dennen door en verlicht indirect de Struikheide die hier in pollen groeien.
Tussen de Dennen zijn mooie stukjes Struikheide. Augustus is " de " maand waarin de Struikheide bloeit. Ik heb gemerkt dat het ene gebied de heide mooier kleurt dan in een ander gebied. Het grote heideveld op de Planken Wambuis viel qua kleur tegen. De pollen aan de rand van het bos waren beter van kleur. En de zonnestralen in de vroege ochtend komen er ook beter uit.
Aan het einde van de zomer zie je ook al sporadisch plekjes waar Groen Bekermos weer gaat bloeien en dat gebeurt vaak op dezelfde plekken. In dit geval een oude dode boomstronk midden in een heideveld. Vorig jaar had ik deze plek ontdekt in de winter, en zie daar, het mos bloeit alweer !!
De dood wordt wakker. Want hoe lang ik al in de Planken Wambuis kom, blijft deze stronk, zo lijkt het, ongeschonden liggen. Hoewel de stam dood is, leeft hij wel.
Allemaal kleine dieren die beschutting zoeken leven in kieren en spleten. Als het hout door vocht zachter gaat worden, leven er ook larven van kevers in, die eten van het vermolmde hout. Dus dood is de stam nog lang niet.
Dagen achtereen boven de 30 C. Gijs zijn leven speelt bij deze temperaturen voornamelijk buiten af. Hij komt alleen binnen om te eten. Even geen muizen achterna nu, maar lui liggend op plekjes waar schaduw is. Rare beesten zijn het af en toe, want in mijn huis is het nog altijd koeler dan buiten. Het lijkt er op dat hij dat niet voelt.
Ook Doppert zijn leven speelde met deze hitte merendeel buiten af. Al heb ik hem een poosje binnen gehad, omdat hij ziek van de hitte leek te worden.
In de badkamer kon hij op de koelere tegels liggen van de vloer. Hier heeft hij zijn vrijheid weer terug en ruikt aan het kattenkruid ( waar hij soms ook tussen ging liggen ). Niet wetende dat hij over iets meer dan een week ineens ernstig ziek zou worden en dat dit zijn dood werd. Arme Dop !
De eerste helft van augustus was er een hittegolf, waarbij de temperaturen erg hoog waren tot soms wel bijna 40 C. Zelf had ik er best moeite mee. Als je dingen moest doen, dan koos ik de vroege ochtend en daarna sloot ik mij op in mijn huis, want het was echt veel te warm om iets te doen. Als ik dan wel eens op de fiets langs weilanden reed, dan lagen alle dieren voor "Pampus ". Zij hadden ook enorme last van de hitte !
Ik heb niet zoveel foto's van de extreme zomerhitte, omdat ik zelf erg slecht tegen de hitte kan. Deze foto van een weiland met schapen vond ik wel leuk. De boer heeft parasols neergezet om schaduw te creeren voor zijn schapen. Eigenlijk zou het ook een plicht moeten zijn om dieren te beschermen tegen de zon in een hittegolf.
Hier is goed te zien dat ook de mens last heeft van de hittegolf. Hier wordt door de jeugd vanaf een hoge brug gesprongen in het Noord-Hollands kanaal. Iets wat eigenlijk niet mag, maar met deze hitte knijpt de politie vaak een oogje dicht !
Verkoelend is het in ieder geval wel !!
Ik kan er niets aan doen, zomer is nu eenmaal de tijd van veel insecten. Even wat bijzondere. De foto (1) is een nimf van het Zuidelijk Spitkopje, een sprinkhanen-soort. Foto (2) kwam er zomaar een Citroenvlinder in mijn tuin, terwijl dit eigenlijk een soort is die je alleen in het voorjaar ziet vliegen. En als laatste (3) zie je daaronder waarom een Schorpioen-vlieg ( man ) een schorpioen-vlieg wordt genoemd ( Gelijkende stekel op het achtereinde ).
(1)
(2)
(3)
Deze mooie Vuur libelle kwam ik bij een poeltje in het Twiske tegen. Libellen hebben de tijd van hun leven met deze warmte. Het zijn warmte minnende dieren, die zich vaak opwarmen aan de zon. Deze doet dat nu ook, maar op een strategisch uitkijkpunt.
Als je een telelens hebt gekocht, dan moeten er natuurlijk vogeltjes op de foto. Maar dat is een kunst apart merk ik. Op foto (1) een Kraai in het Twiske.
En op (2)
een koddige Witte Kwikstaart die maar niet stil kan zitten :) En een Blauwe Reiger (3) is niet moeilijk meer om op de foto te krijgen.
Als tegenhanger de bewegelijke Rietzanger, lastig om mooi op de foto te krijgen. (4 ).
(1)
 |
(4)
Waterlelies met een "dromerig effect " bewerkt. De bloemen sluiten zich als het donker wordt en gaan als het licht is weer open.
Het is half augustus en je merkt dat de zomer ten einde loopt. Er zijn te vaak al ochtenden waarin het kouder is en de dauw op de planten neerslaat. Zoals ook op deze kleine Gele Klaver. Je moet echt laarzen aan hebben wil je geen natte voeten krijgen. Ook de spinnen laten zich al meer zien.
Als kind was ik altijd wel bezig met insecten; sprinkhanen vangen, vlinders, maar ook rupsen. Die gingen dan in een jampotje en met de schaar stak ik luchtgaatjes in de deksel. Natuurlijk stopte ik ook hun favoriete eten erbij ( Brandnetel ). Nu volwassen geworden vind ik het veel mooier ze vrij te mogen zien. En waar je vroeger bossen brandnetels met rupsen zag, moet je er nu naar zoeken ! De Brandnetel is een plaag geworden door de hoge stikstof-uitstoot, de rupsen daaraantegen zeldzamer. Dit zijn de rupsen van een Dagpauwoog.
Om even in de rupsen te blijven, het is vaak een heel gedoe om de naam te vinden van de rups ( dus van welke vlinder hij is ). Gelukkig heeft de vlinderstichting een tool ontwikkeld en kun je online specifieke kenmerken invoeren en krijg je daarna keuze uit meerdere opties. Nog steeds een heel gedoe, maar het werkt wel !
Dit is een rups van een nachtvlinder " Roesje " genaamd en kun je ook van alles lezen over het leven van zowel de vlinder als de rups.
Deze harige rups zat op een Eik. Je bent al bang dat het een Eiken-processierups is, maar dat was hij gelukkig niet. Wederom via de vlinderstichting achter de naam gekomen van de vlinder die uit deze rups komt, en dat is de " Gevlekte Groenuil ". Net als op de pagina hiernaast, de rups ziet er mooier uit dan de "mot " die er uit komt.
Dat de zomer bijna ten einde is, kun je ook zien aan het Riet. Riet bloeit door middel van een purperkleurige pluim. En tegen de winter worden deze pluimen pluizig en worden de zaden door de wind verspreid.
In tuincentra's zie je vaak "hanging basket's ". Dit is een nieuwe variant, en komt gewoon vanuit mijn tuin ! "The hanging meat-fly ". :)
En dan toch eindelijk een "Kleine Vos " in mijn tuin ! Ik denk dat ik er dit jaar wel 3 in totaal gezien heb. Kortom.... het gaat niet goed met de vlinders, want ook het aantal vlinders dat ik zie is een stuk minder en dat hoor je van andere mensen ook. Vorig jaar hadden we een Distelvlinder-plaag. Dit jaar maar sporadisch te zien.
"Close encounters !! "Het ziet er eng uit ! Net alsof de vlieg het Lieveheersbeestje aan bespieden is om hem daarna te verslinden. Maar gelukkig doet de Dambordvlieg levende Lieveheersbeestjes geen vlieg kwaad en heeft alleen interesse in dode dieren.
Dit is het broertje van de beschreven Gele Klaver, de Rode Klaver. Ik vind ze altijd zo mooi als ze met dauw staan. Alle fijne haartjes houden de druppeltjes goed vast. Klavers zijn een beetje ondergewaardeerde plantjes vind ik.
Ondertussen in mijn tuin is de Verbena ( Ijzerhard ) tot bloei gekomen. Dit zijn echte vlinderplanten en trekken hele veel vlinders aan, omdat ze blijkbaar rijk aan nectar zijn. Daarom zit het Koolwitje naar nectar te puren met haar lange roltong ( dit kun je goed zien op de foto ).
27 Augustus. Als ik de Heide in bloei wil zien, is dit de laatste kans denk ik. Na de hittegolf hebben we wat natter weer gekregen ( gelukkig ).
Bij dit doorkijkje zie je dat de grote Adelaarsvaren op de voorgrond helemaal plat is geslagen door de felle regen in de nacht.
Deze wandeling op de Lage Vuursche heb ik vaker gedaan ( ook met vriendin/ex.collega Marlon ). Na bijna een kilometer wandelen kom je op een heel mooi stukje waar je ( als je vroeg genoeg bent ) mooi de zonsopkomst kan zien. En ik had mazzel, het werd een mooie zonsopkomst en de heide stond er ook nog goed bij ! Wat wil je nog meer ?
Even een klein stukje verder gelopen en nu een foto genomen met de zon in mijn rug deze keer. Een lage zon en vocht in de lucht geven vaak een mooi oranje licht wat je nu mooi op de bomen ook geprojecteerd ziet.
Ook zie je nu hoe mooi de Heide op dit plekje is !!
Twee mooie bomen aan het einde van het heideveldje. De zon komt rechts van de twee bomen net over de kim. Lage mist verstrooid het licht. Een foto met mist geeft vaak zoveel meer sfeer !
Jammer genoeg gaat dit mooie schouwspel altijd te snel voorbij ! Je hebt vaak maar heel kort de tijd om mooie foto's te nemen. Je moet dus snel beslissen en kunnen zien waar je "de mooiste foto " kan nemen. Hier komt de zon net tussen twee Berkenboompjes tevoorschijn. Twee tellen later is alles alweer anders.
Het Hazenpootje behoort tot de familie van de Inktzwammen. Het is een bijzonder tere paddenstoel. Op de achtergrond kun je jonge exemplaren zien. Een paar uur later zal de rand van de hoed omhoog en naar binnen plooien. Een individuele paddenstoel verschijnt, groeit uit en vervloeit in minder dan een dag. Ik heb het zelfs in een paar uur zien gebeuren. Omdat het in de vroege ochtend nog niet licht genoeg was om de paddenstoel op de foto te zetten, had ik de plek goed in mijn geheugen gegrift om na een paar uur terug te komen wanneer het wel voldoende licht was voor een foto. Maar helaas, alles was al vervloeit tot een beetje zwarte drab ( de inkt ).
Je zou denken dat het een soort wesp is, de foto (1). Maar het is een vlinder ! Het is de Populierenwesp-vlinder ! Daaronder (2) twee parende waterjuffers. Waterjuffers blijf ik mooi vinden, zo rank en met zulke mooie kleuren. De onderste foto (3) is in mijn lievelings-polder genomen, de Eilandspolder nabij West-Graftdijk.
(1)
Elke keer als ik deze foto zie, komt er een glimlach op mijn mond. Dit jaar heb ik veel sprinkhanen op de foto gezet en dat is geen gemakkelijk klusje. Ze zien bijzonder goed en zijn ook heel erg snel. Dus vaker heb je een grasspriet op de foto, zonder sprinkhaan. Maar deze sprinkhaan dacht mij te slim af te zijn en zich te verschuilen achter een gras-stengel. Hij dacht zeker.... "ze zien mij niet !! " :)
Dit Haasje dacht denk ik hetzelfde. Als ik mij maar laag genoeg maak, dan ziet hij mij niet ! Maar hij vergeet dat het gras pas nog gemaaid is :)
Wilde Cichorei, één van de mooiste bloemen van Nederland vind ik. Zo mooi blauw en mooi vorm gegeven. Als het flink regent dan wordt de kleur blauw steeds fletser. De gemalen wortels werden in de 2e wereldoorlog gebruikt als surrogaat koffie.
Ik kan er geen genoeg van krijgen. Vind je zomaar in het gras een teer Hazenpootje ! Dan "moet " ik gewoon een foto maken :) Het zijn de teerste paddenstoeltjes die ik ken. Zo fragiel zijn deze paddenstoeltjes. Want groot worden ze niet echt, hoogstens 10 cm.
Ik heb een nieuwe lens gekocht, die extreem dromerige foto's kan maken ( Lensbaby composer ). Ik merk dat het niet zomaar even wat plaatjes schieten is, er gaat een lange leercurve met vallen en opstaan aan vooraf. Maar dit is een redelijke foto. Witte klaver...
Het is nu september 2020 geworden. Steeds kruipen we dichter naar de herfst en dat merk je aan alles. De spinnenwebben, de ochtenden worden natter ( mist en dauw ). De relatief warme grond dampt vocht uit in een koelere omgeving en dat geeft als 1e condensatie en dauw. En als de nacht-temperatuur maar koud genoeg is, dan krijg je vanzelf mist. In vooral de natte gebieden (* qua grond ), zijn het altijd dezelfde plekken waar mist snel ontstaat.
Deze foto is precies op 1 september gemaakt. Aan de einde van de zomer zie je diverse struiken en bomen (* Vlier en Braam bijvoorbeeld ) vruchten gaan dragen. Dieren eten de vruchten om aan te komen en de winter te kunnen doorstaan. Of gaan zoals Eekhoorns, eikels verzamelen om er in de winter van de kunnen eten. Het is mooi om de braam rijpe vruchten te zien dragen, is goed voor de dieren.
Deze foto is ook gemaakt met die speciale lens, een Hazenpootje met een andere soort op de achtergrond. Het heeft nog veel oefening nodig om met deze lens mooie foto's te kunnen maken. En tja... September, dat is een tijd dat ik veel paddenstoelen op de foto zet. En ook dit fotoboek zal er niet aan ontkomen :)
Als de nachten gaan lengen, is het hopen op mist. En als de weer-man of vrouw mist aangeeft in het midden van het land, dan moet ik zeker een keer mijn kans proberen in het bos der dansende bomen ( het Speulderbos ). Op deze foto is te zien dat het gras onder de dauw zit.
De wandeling begint altijd met een stukje door een donker Dennenbos. Je kan zien dat er een klein beetje mist is, en de zon nog een klein openingetje vindt tussen de vele stammen.
Het bos der dansende bomen is ontstaan omdat men vroeger alleen de rechte Beuken er tussen uit gehaald hebben voor verwerking *( bijv parketvloeren ). Je hebt immers niks aan kromme bomen als je een timmerfabriek hebt. En daarom staan er voornamelijk kromme Beuken nu.
Zie hoe een mooi wortelgestel een Beuk heeft. Hij staat hier op een verhoogd randje en door erosie komen de wortels steeds bloter te leggen. Echt een mooi gezicht en toont iets van een geheel ander leven, het plantenrijk.
In elk bos kom je wel de Adelaarsvaren tegen. Mooie varens zijn het en ze komen vaker voor in grote en dichte groepen. Meestal is het mooi om te zien, maar het kan ook "woekeren " en dan is het gewoon teveel en niet mooi om te zien.
"Is er leven na de dood " ? En dat is er zeker. Ook als je naar deze groene stam kijkt. In een vrij korte tijd ( paar jaar ) dan begroeit de stam met diverse mossen. Gewone mossen, maar ook diverse korstmossen "wonen " op de boom, net als insecten die in kieren en spleten leven.
De toestand van de bomen verslechterd snel. Maar nu de Dennen ook nog last krijgen ( ook vanwege hogere temperaturen ) van een kevertje van 4 mm lang ( de letterzetter ) en hun larven, is het toekomstbeeld voor de Dennen echt heel slecht. Veel Dennen zullen doodgaan en verdwijnen. Niet alleen de Dennen maar ook de Lariks heeft last van dit kevertje.
Niet alleen de mens krijgt tumoren. Ook in de bomenwereld zie je kanker. Als ik wikipedia mag geloven, hebben de bomen er weinig last van en groeien gewoon door.
Maar soms kom ik gevallen tegen ( zoals deze boom ) die toch wel het loodje leggen, omdat de tumor-groei gewoon "te" hevig is. Wat er achter blijft lijkt wel kunst. Soms moet ik ook wel denken aan " totempalen van de indianen ).
Ochtendgloren in de Leuvemse bossen. Aan de rand van het bos en de zandverstuiving kwamen Marlon en ik het bos uit en konden nog net het ochtendgloren vastleggen. Er was een flinterdun laagje mist, maar die verdwijnt zo snel !
Als de zon omhoog komt achter de wolken, veranderen de kleuren heel snel. De lucht wordt veel roder en de mist zie je voor je ogen dunner en dunner worden.
Het is dus in die paar minuten hard werken en veel foto's maken. Met belichting speel ik op "save " door bracketing toe te passen. Er worden 3 foto's snel achter elkaar genomen met in elke foto een andere belichting. Nadien kan je kiezen welke foto het mooiste belicht is.
Al snel komt de zon boven de wolkenlaag uit en straalt over het veld. Heidepollen worden mooi aangelicht. We zijn niet op een echt heideveld, maar op een zandverstuiving. Daarom zie je overal pollen met heide staan. Ook een apart gezicht.
Nu de zandverstuiving goed belicht wordt door een hoger staande zon, zie je hoe uitgestrekt het gebied is.
De stukken met heide bij elkaar ( een klein soort heideveldje zeg maar ) beginnen al wat bruin te worden en hun paarse kleur te verliezen, terwijl juist de pollen met heide dat niet hebben en meer hun kleur behouden. Geen idee hoe dit nu kan.
De vlakte die ontwaakt in het ochtendlicht. Er staan zulke mooie dennen in het Leuvemse veld ! Sommige dennen hebben hun takken als een rokje tot aan het zand. Qua vorm vind ik hier de mooiste dennen van Nederland, voor zover ik het gezien heb.
Het is gelukkig al jarenlang de gewoonte geworden om bomen die door bijvoorbeeld stormen omgaan, men ze laat liggen. Dat geeft meer bio-diversiteit; er is zoveel leven wat beschutting zoekt onder een gevallen boom. Maar ook mossen en korstmossen ontwikkelen op de gevallen boom. De meeste korstmossen zie je op de stomp van een boom die achterblijft.
Dit vind ik ook een super mooie boom. Staat al jaren op een helling waarbij je denkt dat een flink briesje de boom zomaar zou doen omwaaien. Maar niets van dat... hij blijft stoer op de glooiing staan en staat zijn mannetje.
Even van het pad af gegaan, want er zijn hier zulke mooie doorkijkjes. Maar vorig jaar ben ik een boze boswachter tegen het lijf gelopen, dus struinen in het bos doe ik wat minder op deze plek. Want misschien herkent hij mij nog :)
Even van het pad af gegaan, want er zijn hier zulke mooie doorkijkjes. Maar vorig jaar ben ik een boze boswachter tegen het lijf gelopen, dus struinen in het bos doe ik wat minder op deze plek. Want misschien herkent hij mij nog :)
Even van het pad af gegaan, want er zijn hier zulke mooie doorkijkjes. Maar vorig jaar ben ik een boze boswachter tegen het lijf gelopen, dus struinen in het bos doe ik wat minder op deze plek. Want misschien herkent hij mij nog :)
Aan het aantal paddenstoelen te zien, zou je al denken dat het herfst is. Maar dat is niet zo en .... alle bomen zitten nog groen in het blad. Op foto (1) is de Gekraagde Aardster, en daarnaast (2)een heel klein paddenstoeltje van de familie "Mycena's ". Op foto (3) een mooi Hazenpootje. Ik kan er niet aan voorbij lopen voordat ik er eerst een foto van heb gemaakt. En de laatste paddenstoel (4) is de "Beukwortelzwam ".
(1)
(2)
(3)
(4)
Nog een rondje paddenstoelen uit de Kaapse bossen. Op foto (1) zie je de Roodsteelheksenbolleet ( heb ik opgezocht hoor ). En daarnaast (2) zie je de Rechte Koraalzwam. Op foto (3) zie je de Zwerminktzwam ( met een soft focus filter gefotografeerd ). En op foto (4) kleine paddenstoeltjes van de Mycena's familie.
(1)
(2)
(3)
(4)
De Kaapse bossen ( nabij Doorn ) is één van de betere paddenstoelen-bossen in Nederland. Het is sowieso een mooi bos met oude beuken en berkenbosjes met veel Vliegenzwammen. Hier is een apart pad. Het begin is komvormig, heel apart !
Langs de kant van de weg vond ik deze exemplaren. Ik post ook wel foto's op "twitter " en daar zijn altijd wel mensen die de naam weten van de paddenstoel als je de foto post (met de vraag wat de naam is van de paddenstoel natuurlijk ). Deze keer was dat ook zo, het is de Stinkparasolzwam ! Ik vond hem erg mooi in het donker, het was net alsof ze licht gaven.
Het laatste rondje paddenstoelen ( in de zomer ). Op foto (1) staat een groepje Porseleinzwammen mooi te wezen. Daarnaast (2) is weer het Hazenpootje, maar nu staat zijn hoed al veel verder naar binnen. Op foto (3) laat een paddenstoel het hoofd hangen. Geen idee welk soort het is. Maar de laatste foto (4 ) is het Oranjegeel Trechtertje welke leeft van oa. dood mos.
(1)
(2)
(3)
(4)
Ik was op foto-safari in het Kotterbos. Er zouden burlende reeën zijn. Maar helaas, ik zag helemaal geen leven en ik vond het een saai bos. Dus toen maar andere dingen gaan bekijken, zoals deze dauwdruppels op Heermoes. Deze foto is genomen met een soft-focus filter van B+W op de lens.
Deze spin had alleen maar water gevangen deze ochtend. Het was een struikelweb, vol met dauwdruppels.
Het was laatst op televisie ( een actualiteiten programma ) waarin boswachters vertellen dat de klimaatverandering al lang al aan de gang is in Nederland !
Bomen hebben het moeilijk, veel oude Beuken gaan dood, maar zelfs taaie Eiken leggen het loodje omdat het grondwater al jaren te laag staat door de droge en warme perioden. Kruinen zijn lang zo vol niet meer en er is veel bladval al voor de herfst ! Ook deze boom op de foto ziet er niet fris meer uit.
Dit was het "enige " leven wat ik zag in het Kotterbos, een Gehakkelde Aurelia. De vlinder was eerst nog zeldzaam te noemen in het noorden van Nederland, maar langzaam aan is hij nu hier ook te vinden in bossen en parken. Hij komt zelfs wat vaker in mijn tuin zelfs !
Natuur in mijn tuin is ook niet te onderschatten :) Halverwege september zat deze Bruinrode Heide libel elke keer op mijn tuinstoel. Hij gebruikt het plekje als uitkijk post denk ik, om snel een vliegend insect te kunnen pakken. Maar ook zat hij vaak te zonnen. Libellen moeten zich opwarmen om goed te kunnen vliegen en ze zijn koudbloedig en hebben de zon nodig om zich te verwarmen.
Als je zijn naam leest, dan verwacht je deze libel hier niet. Want dit blijkt dus een Bruinrode Heide-libel te zijn. Ik heb maar 1 klein plukje heide ( als dat al niet dood is ). Maar op de site van de vlinder-stichting zie je dat hij wijd verspreid voorkomt, dus ook ws. in mijn tuin :)
14 September, op de rand van de herfst. De avond ervoor hadden ze mist voorspeld en aangezien ik niet zo lekker was, ben ik op de fiets gaan kijken vlakbij. Het is nabij een drukke weg ( de Jaagweg ), maar als je foto's neemt in de richting van de zon dan denk je dat je in een natuurgebied bent met mooie weiden. Er is een weide met paarden en deze kwamen heel erg mooi op de foto met deze mist en zonsopkomst.
Waar leidt dit naar toe.... het mooiste is dat je dat niet ziet.
Foto's maken in de mist is erg lastig. De subtiele kleur-overgangen kunnen foto-camera's niet goed aan en zie je een soort van kleurige strepen verschijnen. ( banding noemen ze dat ). Nu ik een 4K monitor heb zie ik overal banding, dus ben ik benieuwd of het bij de afdruk ook zichtbaar is.
Mist maakt alles mooier en mystiek. Het is een wereld op zichzelf waarin ik mij met fotograferen kan verliezen. De objecten die je wel ziet in de mist zijn zo fijn en vaak zo subtiel. Alsof de wereld gekrompen is.... geen weide vergezichten meer; alles heeft een einde in de mist. Het lijkt het leven wel.
Dezelfde foto als op de voorgaande bladzijde, maar nu heel anders. Zoveel kun je met fotobewerking doen. Tegenwoordig maak je zoveel foto's met je digitale camera, dat er best veel tijd gaat zitten in het bewerken van de foto's. Soms wil je met de bewerking een bepaalde sfeer versterken...en een ieder heeft zo zijn stijl. De essentie van de foto zal bij mij altijd blijven. Ik ben niet iemand die hele achtergronden vervangt of andere objecten in de foto zet die er niet waren. Dan noem ik het geen fotografie meer. Maar een bepaalde sfeer creeren vind ik wel kunnen.
Ik werd deze dagen verwend ! Alweer een dag met mist en dat alles op 5 minuten afstand fietsen. Het is "de "ontdekking van mist "thuis ". Geen uren rijden in de auto. Toen ik foto's stond te maken, kwam er een jong meisje op de fiets aan, die mij aansprak. Ze vertelde dat een eindje verderop ik hele mooie foto's kon maken.
IK heb haar verteld dat ik daar net vandaan kwam en dat het inderdaad erg mooi was daar. Ik bedankte haar dat ze mij erop wilde attenderen, dit maak je niet vaak mee !
Er vlogen dikke flarden mist voorbij in de verte. De ene keer was de mist minder, waardoor het weer wat lichter werd. Maar andersom ook, zoals bij deze foto, het leek wel weer nacht te worden.
Vooral van deze foto ben ik benieuwd hoe het er uit ziet als het afgedrukt is in dit fotoboek over de zomer van 2020. Wat je met je ogen ziet is vaak met de camera lastig om op de foto te krijgen. Vaak komt het doordat je op het limiet werkt van wat de sensor kan weergeven van het toestel. Ik heb al gemerkt dat een " full-frame " niet echt beter is op het vlak van banding dan een "crop-camera ".
Deze foto laat zien hoe snel kan het gaan ! De zon staat alweer een stuk hoger aan de hemel en weg is het mooie roze schijnsel en het gevoel van intiem zijn met de natuur.
Mijn geluk kon niet op, op één na de laatste dag van de zomer. Na een paar dagen was de mist weer terug. En elke keer is het anders. Nu straalde de zon mooi door de bomen heen op een deken van mist dat over het weiland lag.
Dezelfde boom, maar andere dag en andere mist. Ik had de foto op "twitter"gezet en werd al door iemand "The isolated tree" genoemd. Nu zie je echt dikke lagen mist achter de boom.
Op de laatste dag van de zomer was er erge dikke mist. Het was code geel in het hele land. IK dacht dat het nu niks zou worden, dat de mist veel te dik zou zijn, zodat ik niets zou zien. Maar het viel mee, de mist reikt bijna tot aan de boomtoppen van het Purmerbos aan de horizon.
De mist is zo dik, dat je zelfs de zon op de foto kan zetten. Dat moet je zonder mist niet doen, want dat schijnt erg slecht te zijn voor de sensor van je digitale camera.
Eigenlijk is dit "ondoorzichtige " nog mooier ! Je ziet heel weinig detail. En je moet echt handmatig werken met je fototoestel, want automatisch scherp stellen weigerde mijn camera.
Op het fietspad langs de Purmerringvaart had ik uitzicht op een deel van het Purmerbos. De Purmerringvaart zat er helaas tussen. Maar omrijden naar dat stuk bos zou te lang duren en dan zou de mist mogelijk een stuk minder zijn. De populieren braken de zonnestralen op in stukjes en ontstond er een mooi schouwspel.
Als stilte iets zou mogen zeggen, wat zou dat dan zijn ?
Sssst ??
De zomer van 2020 was er alweer één met records in Nederland.
- De hoogste temperatuur gemeten ooit in september.
- De langste hittegolf ooit gemeten in augustus sinds 1901.
- De warmste week ooit ( 8 dagen achtereen boven de 30 C ).
- De zonnigste lente sinds de metingen. Deze telde zelfs 792 zon-uren.
- Hoogste temperatuur gemeten 40,7 C in Gilze-Rijen.
Ze lijken mooi, al die records. Maar eigenlijk laten ze zien, samen met veranderingen in de natuur, dat klimaatverandering geen dreiging meer is, maar al een paar jaar de realiteit is.
De gemiddelde temperatuur van de aarde in de afgelopen 130 jaar met 1 graad gestegen. Sommige delen van de aarde warmen sneller op dan andere. In Nederland met zelfs 1,7 graden. Het is ook aan de lente te zien dat bomen en struiken steeds vroeger uitlopen.
Veel leven zowel flora als fauna staat onder druk en je ziet dat terug in de verandering van de leefomgeving, dat dieren en planten wegtrekken ( als ze dat kunnen ) en dat andere dieren ( bijvoorbeeld de tijgermug ) hier nu kunnen overwinteren met alle gevolgen van dien (* west-nijl virus ).
Het weer in Nederland veranderd. We zien meer stortregens, zwaardere stormen, maar ook lange drogere en hete perioden. De laatste jaren hebben we steeds vaker een "water-tekort " en krijgen boeren vooral in de oostelijke gebieden een sproei-verbod opgelegd, en dat in een land wat we wel "waterland "noemen.
Nederland is eigenlijk een rivierdelta en ligt een stuk lager dan de zee. Overstromingen zijn een belangrijke bedreiging voor ons.
Op wereldgebied zie je ook ernstige klimaat-veranderingen, ( waar het al warm was, bijvoorbeeld Afrika ) wat water-tekorten geeft en honger. Men zal ook in de toekomst naast economische vluchtelingen ook een toename van klimaat-vluchtelingen gaan zien en oorlogen ontstaan door water- en voedseltekorten.
En als ik eerlijk ben... is de "intelligente " mens niet in staat om de opwarming van de aarde en alle problemen die dat geeft, te beteugelen.
De aarde leeft wel door... maar gelukkig zonder de mens.
Zelf merk ik dat er veel minder diverse dieren en planten zijn in Nederland als ik dat vergelijk met hoe het was in mijn jeugd. Tweederde van de dieren, planten zijn verdwenen ( dat bedoel ik in aantallen ).
Ik hoop niet dat mijn foto-boeken een soort van "Verkade albums" worden met plaatjes van dieren en andere organismen van weleer. Maar misschien verdwijnen mijn foto-boeken wel gewoon in de prullenbak.
Wat ik probeer te laten zien met mijn foto-boeken is het leven in de seizoenen.
Zomer was voor mij de lastigste opgave, omdat ik zelf geen "zomer-mens" ben. Vooral nu ik ziek ben, kan ik nog lastiger tegen de hoge temperaturen, daarom zie je hier weinig foto's die op het warmst van de dag gemaakt zijn, puur omdat ik er niet meer tegen ken.
Ik hou meer van de lente en vooral van de herfst. Beide seizoenen die zich kenmerken door de metamorfose die ze laten zien.
We hebben ook wel een periode met regen gehad, maar ondanks dat blijft het grondwaterpeil te laag. Het begint op alle vlakken zorgelijk te worden. Ik zie met mijn eigen ogen de natuur kapot gaan en zie veranderingen van de dichtheid van bladeren van de bomen of natuurlijke beekjes die nu 3e jaar op rij geen water meer hebben.
Maar ook voor de mens geeft het gevolgen.
Je ziet dat steeds meer huizen verzakken omdat het grondwater te laag is; de heipalen waarop funderingen gebouwd zijn gaan rotten en verzakken. En ook de Corona-crisis laat zien, dat menselijk handelen schadelijk is.
Eigen is de mens een plaagdier geworden !
