Zoals ik al eerder schreef in mijn blog, ik probeer een roodborstje te lokken en op een gegeven moment hoop ik dat hij / zij vanaf mijn hand eten oppikt.
Het schijnt te kunnen, want roodborstjes zijn nieuwsgierige vogeltjes en niet zo bang als wij denken.
De foto's die u hier ziet, heb ik geschoten vanuit huis, dus door de ramen heen.
Daarom zie je vaker reflecties van dingen in de ramen, zoals mijn planten.
En als de zon erg schijnt, dan worden de foto's vaak wat flets, vanwege de weerkaatsing in het raam van dubbelglas. De vorige bewoners hebben de ramen schoongemaakt met schuursponsjes zo lijkt het, zoveel krassen zitten er in mijn raam. En strooilicht van de zon in combinatie met 400mm telelens, laat gewoon alles zien van de beschadigingen in het raam.
Ik heb sinds kort een voerplankje tegen het raam aangeplakt met zuignappen, in het begin dacht ik niet dat er veel vogels op af zouden komen, omdat er in de tuin genoeg hangt waar ze ook van kunnen eten.
Maar toch ! Na een paar dagen kwam het roodborstje als 1e !
Op de site van de vogelbescherming staat het mooi beschreven... vaak heb je te maken met een roodborstje uit Scandinavië in de winter. tenminste.... nu nog, want als Nederland warmer wordt, blijft het zomer-roodborstje wel hangen hier.
https://www.vogelbescherming.nl/actueel/bericht/roodborst-kiest-een-barre-reis-of-honger
Roodborst kiest: barre reis óf honger.
Het worden spannende weken: gaat de roodborst uit uw tuin op weg naar Spanje of Portugal? Of arriveert er juist één uit Scandinavië? Soms merkt u niks, dan blijft uw roodborst lekker zitten waar hij zit. Roodborsten kiezen namelijk: wegtrekken naar de warmte of overwinteren in Nederland. Beide keuzes zijn riskant, maar de overwinteraars kunt u in elk geval een handje helpen.
zoek het roodborstje :)
Roodborst-dilemma
Roodborsten moeten een afweging maken: misschien verongelukken of misschien verhongeren. Dat klinkt allebei niet best, maar uiteraard hebben beide opties ook voordelen. Zo bespaart een roodborst die hier overwintert, zichzelf een riskante reis. Daar staat tegenover dat eten vinden dan geen sinecure is.
Koude roodborsten
Moeizaam is het ‘s winters, het leven van de roodborst. Het zijn namelijk insecteneters en insecten kruipen dan diep weg. Het dieet aanpassen en overstappen op bessen en zaden is onvoldoende oplossing als er een pak sneeuw ligt. En dat is nog niet alles: koude roodborsten hebben juist meer energie nodig dan normaal om op te warmen, dus moeten éxtra veel eten. Maar de dagen zijn kort en donker en in koude winters sterven er veel.
Een barre tocht waard
In Zuid-Europa is wél voldoende eten te vinden voor roodborsten, dat is het voordeel van wegtrekken. Dat maakt een barre tocht - verdwalen, slecht weer, aanvaringen (met ramen, hoogspanningskabels, windmolens, vliegtuigen), illegale jacht, uitputting - soms toch het risico waard. Scandinavische roodborsten blijven vaak hangen in Nederland: toch ietsje warmer, dus meer eten en een stuk minder ver vliegen.
Niets dan het beste voor hun jonkies
Waarom kiezen roodborsten er in vredesnaam voor om in Nederland te blijven als ze wel kunnen sterven van de honger? Dat doen ze omdat ze niets dan het beste willen voor hun jonkies. Ze zijn in de lente meteen ter plaatse en zoeken dan een eersteklas broedplek uit. Daarom brengen ze vaak meer jongen groot dan de wegtrekkers. Na een milde winter zijn ze dus in het voordeel, maar tijdens een strenge winter… Brrr.
Al jaren zijn ze er in de winter nadrukkelijk aanwezig, ook omdat ik in mijn tuin juist alles laat liggen en het niet netjes maak voor de winter. Ze houden ervan om onder bladeren te zoeken naar insecten etc.
Mocht er een andere roodborst de gedachte hebben om ook in de kleine tuin naar voedsel te komen zoeken, dan wordt het al heel snel oorlog. Ze dulden echt geen ander roodborstje in hun territorium.
Niks top !.... de roodborst die hier al langer zit ging al snel achter de ander aan en joeg hem in 1x weg !
Ik heb hem niet meer terug gezien.
Roodborstjes zijn familie van de nachtegalen, ze hebben ook een zeer typische zang. Ik noem het altijd een soort van "losse flodder zang ". Melodietjes aan elkaar gebreid.
Maar zie daar ! Er komt even een 10 tonner op het voer af en hij is hardnekkig, laat zich niet zomaar wegjagen. Een turkse tortel vind de zaadjes en meelwormen ook lekker.
Als hij eet, dan hoor je hem ook eten, want het geluid plant zich in het raam voort. Zo verraad hij zichzelf.
Gelukkig komen er ook pimpelmeesjes kijken. Die zijn toch stoerder dan koolmeesjes, want die heb ik nog niet gezien.
Vaak zit het pimpelmeesje in de bosjes te kijken, en als de plank vrij is, dan hipt hij snel naar de plank.
Niet op het plankje en een onscherpe foto, maar dit is een heggenmus. Je ziet hier in de tuin helemaal geen mussen. Het is ook de 1e keer dat ik nu een heggemus zie !
Hoeveel lol kun je van een voederplankje hebben !!
