Voordat ik begin. Ik merk dat de site op mijn ipad er anders uit ziet dan op mijn PC. Wel vervelend. Misschien ligt het aan safari ( browser van Apple ) Maar het beste kun je denk ik de site kijken op een PC of een laptop.
Het roodborstje vind ik één van de mooiste tuinvogels.
Zodra het schemert, zowel in de ochtend als de avond hoor je het roodborstje vaak zingen ( fluiten ).
Het is een beetje melancholische zang, een beetje "losse flodder zang " noem ik het vaak.
Vergeet niet dat het roodborstje familie is van de nachtegaal !!
Hier kun je de zang en de roep luisteren op de site van de vogelbescherming . Onderaan het grote stuk tekst en foto, staan 3 "buttons ".
https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/roodborst
Roodborstjes zijn inderdaad nieuwsgierig, want heb het meermaals meegemaakt dat ze op zeer korte afstand mij gadeslagen in het Purmerbos als ik op zoek was naar slijmzwammen.
Ik heb gelezen dat je roodborstjes zo aan je kan laten wennen aan je, dat ze zelfs meelwormen op je hand eten en op je hand zitten.
Dat laatste is mij nog niet gelukt, want het roodborstje welke bij mij in de tuin zit is erg verlegen ( behoedzaam ). Meestal zit er niet meer dan 1 roodborstje per tuin, want ze zijn enorm territoriale vogels, ze dulden geen andere soortgenoot in hun territorium. ( mijn tuin in deze ).
Het was een kille dag, hooguit 2 a 3 C. Het roodborstje zet een dikke vacht op, door meer lucht tussen zijn veren te houden, als isolatie tegen de koude. Bijna alle vogels doen dat.
Hier heeft hij een meelworm gevonden.
In bijna elke tuin zit wel een roodborst. Alleen mensen die een grote tuin hebben, hebben er soms 2.
Hier is hij alweer gevlogen, en zit op een hekje achterin de tuin, mij gade te slaan.
Heel vaak is de vogel gevlogen :) Ik gebruik een fujifilm camera met een 100-400mm lens en deze staat meestal op 400mm en ik fotografeer vanuit mijn huiskamer door het glas heen. En het is de laatste dage geen mooi weer, het zijn de donkere dagen van januari.
Hiervan heb ik er best een aantal... gevlogen vogels.
Ineens kwam er iets groters in mijn tuin aanvliegen, het bleek een bonte specht te zijn. Eerst dacht ik nog, hij heeft een meelworm in zijn snavel ! Maar toen ik de foto's beter bekeek, zag ik dat hij een vergroeide snavel had. Een nestje in de boom hakken kan hij niet meer. Maar hij ziet er gezond uit, dus zal toch op één of andere manier voedsel naar binnen kunnen werken. Ze hebben een lange tong en ws pakt hij daar zaadjes, pindakaas en meelwormen.
Eigenlijk wel zielig natuurlijk. Ik vraag mij ook af hoe dit nu kan !?
Deze brutale jongen hebben bij mij een beetje de overhand. Koolmezen. In mijn tuin zie je vaak koolmezen en pimpelmezen strijden om een plekje bij de pindakaas of bij de zonnepitten.
Ook een vogel zie nieuwsgerig is, maar een stukje banger toch dan het roodborstje.
Zodra ze je zie met een camera dan zijn ze weg !
Soms zijn mislukte foto's ook nog wel grappig. Het koolmeesje draait zijn hoofd net wat te snel voor mijn sluitersnelheid van mijn fotocamera, waardoor alleen zijn kop wazig wordt.
Deze foto is ook niet echt scherp, maar vinken ( dit is een vrouwtje ) zijn erg zenuwachtige beestjes.
Maar ik wilde hem wel laten zien dat er toch wel meer soorten zijn in mijn kleine tuin.
Tja....wat is dit nou weer ? Gaat gewoon IN de pindakaaspot zitten.
En nee, hij schuilt niet voor de regen.
Het is het pimpelmeesje. Ook een mooi klein vogeltje en een stoer vogeltje ook.
IK zie wel vaker dat pimpelmezen het "gevecht " wel winnen van hun familie, de koolmees.
Ook de pimpelmees maakt zich dik. En dat is erg belangrijk voor zo een klein vogeltje om zich warm te houden. Na het roodborstje ben ik ook groot fan van de pimpelmees, mede vanwege zijn kleine verschijning.
Even nog laten zien wat nu het verschil is tussen een koolmees en een pimpelmees.
De koolmees is eigenlijk zo herkenbaar, het is de meneer met een zwarte kap ( hoofd heeft een zwarte kap ) en hij is net even groter dan de pimpelmees.
Het pimpelmeesje is kleiner dan de koolmees. En zijn kap op zijn hoofd ziet blauw in plaats van zwart.
Het vrouwtje van de familie merel. Vaak zie je dan ook het mannetje in haar buurt.
En dit is het mannetje van de merel. Mooie oranje snavel en een kreukvrij zwart pak heeft hij aan.
Gelukkig kwam het roodborstje ( Robin in het Engels ) ook wat dichterbij op een tak zitten.
Ondanks de hoge ISO van mijn camera ziet hij er mooi uit !
Ook hier zit hij wat "dik " tegen de koude.
Hier is hij wat slanker, vaak komt dat wanneer hij alert moet zijn of een beetje bang is.
Je ziet wel een rare man met een grote toeter aan de andere kant van het glas, dus dat is wel oppassen dacht hij ws.
Tja....en dan hebben we nog de spreeuw. Ik ben zelf niet zo een grote fan van de spreeuw.
Het is een brutale slokop vaak. Als hij bij de pindakaas is, dan zie je hem ook gulzig en haastig in de pindakaas hakken. Het is wel een vogels die mij aan mijn jeugd doet denken. In de zomer zaten ze vaak in groepen op het dak, en ze kunnen mooie geluiden maken, en kunnen zelfs dieren na-apen. Op deze foto zie je wel de mooie blauwgroene glans op zijn rug.
Hier zie je meer zijn spikkel-borst. Ik vind het geen mooie vogel. Wat ik wel heel erg mooi vind zijn de gigantische wolken aan spreeuwen die je soms ziet, als ze tezamen een slaapplaats gaan opzoeken.
Hier in Purmernd heb ik het nooit meer gezien helaas. Het schijnt ook dat de spreeuw in aantallen achteruit zijn gegaan, net als de wilde eenden. Vogels waar je dat niet bij verwacht.
Dit is een groenling en ik zie ze eigenlijk alleen in de winter en ook alleen aan de zonnepitten. Ze lusten denk ik geen pindakaas. Ook dit is een schuwe zenuwachtige vogel. Op deze foto kijkt hij humeurig, omdat hij niet op de foto wilt.
Hier poseert hij nog een keer..... hij heeft gewoon een humeurige blik van nature denk ik, dat komt door zijn dikkere snavel.
Omdat ik ook wat meer moet bewegen , ben ik op de fiets naar het Purmerbos gegaan. Ik had op mijn fujifilm fotocamera de macro-lens gedaan ( 80 mm ) en twee macro-focus voorzetlenzen voor extra vergroting. Ik wilde eigenlijk korstmossen op de foto zetten, maar kwam als 1e deze hele kleine oorzwammetjes tegen. Ze zijn echt heel klein hoor, al lijken ze op de foto groot.
Dit is een mooie stukje over korstmossen van het dagblad Trouw.
https://www.trouw.nl/nieuws/korstmossen-gedijen-in-armoede~b44c45eb/
Korstmossen gedijen in armoede
Hoewel Nederland een van de aan korstmossoorten armste landen ter wereld is, groeien de korstmossen overal om ons heen, tot in de bebouwde omgeving. Veel korstmossen zijn gevoelig voor luchtverontreiniging, met name voor ammoniak en zwaveldioxide, andere varen daar juist wel bij. Kennis van korstmossen kan dus aanwijzingen geven over de toestand van de lucht en de neerslag.
Daarnaast zijn korstmossen gewoon mooi en alleen daarom al het bestuderen en bekijken waard. Een korstmos is een dubbelwezen, bestaande uit een schimmel en een alg. Met mos heeft een korstmos niets te maken.
De schimmel en de alg kunnen zelfstandig leven als ze genoeg vocht en voedingsstoffen tot hun beschikking hebben. Alleen onder extreme omstandigheden vormen ze samen een korstmos. De korstmossenkenners Aptroot en Van Herk noemen die samenwerking een hongersymbiose.
Dankzij die samenwerking tussen een schimmel en een alg kunnen korstmossen groeien op de meest onherbergzame plekken op aarde. In het hooggebergte bijvoorbeeld, waar geen enkele andere plant het uithoudt. En op daken die in de zomerzon gloeiend heet worden en op andere kurkdroge plekken, waar geen voedsel aanwezig lijkt te zijn.
Simpele bouw
Een korstmos is eenvoudig gebouwd. Schimmel en alg vormen samen een plantachtige structuur, een thallus, die korst-, schub-, blad- of struikvormig kan zijn. Het thallus zit met hechtvezeltjes vast aan de ondergrond. Het vormt vruchtlichaampjes die meestal op schoteltjes lijken en waarin de sporen worden gevormd. Deze apotheciën zijn te vergelijken met paddestoelen, die immers de vruchtlichamen zijn van in het verborgen levende schimmels. Daarnaast maakt het thallus kant-en-klare bouwpakketjes van algen- en schimmeldraden, die door de wind worden weggeblazen of met een regenstroom afgevoerd.
Er is nog een andere manier. Veel korstmossen hebben uitstulpingen van het thallus die kunnen afbreken en zelfstandig verder kunnen groeien tot een nieuw korstmos. Stekjes dus.
Gevoelig
Korstmossen leven van de lucht: ze nemen direct uit de neerslag voedingszouten op. Als de neerslag veel voedsel bevat, kunnen schimmel en alg hun eigen weg gaan en is het korstmos niet meer te vinden.
Veel korstmossen mijden kalk en groeien dus op een neutrale of zure ondergrond. Andere moeten het juist hebben van een basische ondergrond en groeien vooral op kalkhoudende gesteenten.
Eikenschors is zuurder dan wilgenschors. Daarom groeien verschillende korstmossen op verschillende boomsoorten. Ammoniak is een base en als die neerslaat op de zure eikenschors, biedt dat mogelijkheden voor de vestiging van stikstofminnende soorten zoals de dooiermossen.
In de bodem zetten bacteriën ammoniak om in salpeterzuur, een vergif voor veel levende wezens en ook voor de meeste korstmossen.
Korstmossen gedijen in armoede
Dit lijkt wel groot dooiermos. Hoewel hij niet zo geel lijkt op de foto, heeft hij wel alle kenmerken ervan. Misschien zijn ze in de winter minder kleurvol ? Dit is een focus stack foto, er wordt in elke foto een ander scherpstel punt gekozen en nadien worden met een programma Helicon focus de foto's aan elkaar geplakt om alles op de foto scherp te krijgen.
Bij gebrek aan korstmossen ( anders dan ik al op de foto heb ), zag ik deze spekzwoerdzwam.
Maar het gaat mij om de onderste zwarte draadjes die uit de tak komen. Kan maar niet de naam vinden van de schimmel ( want het zal wel een schimmel zijn denk ik ). Je moet de foto wel eve vergroten om het goed te kunnen zien ( even klikken op de foto ).
Deze foto is even om te laten zien hoe klein alles is, wat ik op de foto zet.
Als je naar slijmzwammen zoekt, dan gooi je soms een oud en nat stammetje om, want aan de onderzijde zie je de meeste slijmzwammen. Maar nu kwam ik dit monster ineens tegen ! Wat een kaken heeft ie ! Het is ook een echte rover... het is een kever uit de familie van de loopkevers.
Een focus stack bij een insect lukt bijna nooit, tenzij ze dood zijn. Want vaak bewegen ze zich en dat is uit den boze bij focus-stacking. Deze jongen was erg rustig, omdat het erg koud was. Later begon hij vaker te bewegen om zich te proberen in te graven tegen de koude.
Het is een "tuin"-schallebijter" . Loopkevers zijn erg snel op hun poten en jagen op kleine insecten en slappen etc.
Ze zijn wel mooi gebouwd. Zware bepantsering en met een groen / paarse metallic glans. Ik heb nadat ik de foto's had genomen weer goed toegedekt zodat hij verder kan met zijn "winterslaap ".
Voor diversiteit in korstmossen moet je naar de duinen gaan, zoals in het Zwanenwater in Noordholland.
Wat ik wel zag in het Purmerbos is dat de sloten allemaal bruin water hadden. Dit is waarschijnlijk
ijzerhoudend grondwater wat omhoog komt via de weg van de minste weerstand.
In dit geval de bodem van de sloot. Een gevolg van dit natuurlijke
proces is bruine verkleuring van het water.
