Als kind zijnde ging ik vaak met mijn ouders naar Schoorl op vakantie.
We huurden dan één van de twee huisjes bij een particulier ( de Fam Bes ).
Dus Schoorl ken ik als geen ander.
Ik weet een plekje waar je je auto kan parkeren met fietsendrager en daarna op de fiets de Schoorlse bossen en duinen in !
Ik ga expres op een doordeweekse dag, omdat het in het weekend behoorlijk druk kan zijn.
Dit keer was het op een woensdag, 11 augustus. De week ervoor was het juist een wisselvallige periode geweest met vaak regen, ik hoopte dan ook dat de heide al wat in bloei zou staan !
En dat was ook zo gelukkig.
Je hebt 1 fietspad wat van Schoorl naar de strandingang gaat van Schoorl aan zee natuurlijk !
Die weg is 4 km lang. Als kind heb ik hem ook vaak gelopen en heb daar niet altijd goede herinneringen aan en al helemaal niet als het bloedheet was in de zomer. Dan is 4 km als kind erg lang.
De heenweg was altijd leuker dan de terugweg ( op de terugweg was je moe van het spelen en verbrand ).
Ik had mijn E-bike mee en ook een reserve accu en fotospullen. Gelukkig heb ik grote fietstassen, maar alles bij elkaar maakte het ook best zwaar. Dus moest goed oppassen dat ik niet zou vallen met de fiets !
Ik merk dat ik steeds meer moe ben dit jaar en dat ik echt moeite heb om vroeg op te staan en langere stukken wandelen. Het laatste wat ik gewandeld heb (* Met Hillie ), was ook niet zo goed voor de nierstenen. Want een dag na de wandeling had ik last van nierstenen en een paar dagen erna plaste ik steengruis uit, maar blijkbaar niet alles, want ik blijf klachten houden van mijn blaas.
Als eerste door het dorpje heen gefietst, waar ik een stukje land tegenkwam met bijenkasten er op.
Altijd mooi om te zien.
 |
| Echt een mooi stukje om bijenkasten neer te zetten. |
Aan het begin van de zeeweg heb je een mooi klein stukje heide. Daar was mijn 1e stop en ik had geluk. Zowel de heide zag er al mooi uit en ik had meteen een konijn gespot heel dichtbij !
 |
| Konijnen worden zeldzaam. Deze was redelijk tam, hij bleef lang zitten terwijl ik best dichtbij was. |
 |
| Dit is een panorama foto van 3 foto's aan elkaar geplakt. Echt een mooi klein stukje heide met mooie eikenbomen. |
Je ziet dat de heide begint te bloeien. Alles wordt al wat meer paars.
Ik was rond een uur of 7 in het bos en de zon kwam hier boven het heuveltje uit.
Inmiddels is het konijntje de zeeweg overgestoken en gaat naar een andere duin-valei.
Als je goed en rustig rondkijkt, zie je steeds meer leven. Een groene stinkwants drinkt wat dauw-water wat op een rozenbottel ligt.
Op dezelfde rozenstruik kom ik een bruine sprinkhaan tegen. Mooi dat accent kleurtje ( rood ) op zijn achterlichaam.
Weer een stukje verder de zeeweg op gefietst, kwam ik bij een best grote duin-valei.
Hier zie je ook plukjes paarse heide.
Op de helft van de zeeweg heb je een bos paviljoen de Berenkuil. Ik zal daar vroeger wel vaak gezeten hebben, halverwege de reis naar het vakantiehuisje even een wat te drinken halen of een ijsje eten.
Maar ik was vroeg, ze waren nog niet open.
Ik ging daar op het fietspad linksaf, dan rijdt je richting de duingebieden.
Langs het fietspad mooi stukjes heide en mooie grote grove dennen. Sommigen staan alleen en dan kun je goed zien hoe mooi ze kunnen groeien.
Altijd mooi, een heideveld met solitaire bomen.
Als je wat meer in het duingebied komt en van het fietspad afgaat, dan kom je echt planten en dieren tegen van dit biotoop. Dit lijkt wel een kunststukje uit de natuur... rendiermos.
Zo mooi en fijn vertakt en gehard om droge perioden te overleven !
Je ziet niet overal de heide egaal bloeien. Maar het valt mij nog mee wat er overgebleven is na 2 hele droge jaren in de zomer. Sommige heidevelden zijn mooi paars en sommige met een paar paarse plukken.
Rhytisma acerinum, oftewel de Esdoorn vlekkenzwam. Een schimmel die de inktvlek ziekte veroorzaakt bij esdoorns. Dit is nog maar een jonge esdoorn, maar hij/ zij heeft het goed te pakken.
Vanaf de site Wikipedia:
De esdoornvlekkenzwam (Rhytisma acerinum) of inktvlekkenzwam is een schimmel die zwarte vlekken veroorzaakt op het esdoornblad. In de vlekken komen in het begin stromata, vlechtwerken van schimmeldraden, voor. Gedurende de zomer worden er vruchtlichamen (apothecia) gevormd, die op het afgevallen blad overwinteren. In het daaropvolgende voorjaar komen de ascosporen vrij. De kleverige ascosporen worden door de wind verspreid en infecteren gezonde bladeren. Ze kiemen op het blad en gaan door de huidmondjes het blad binnen. Er ontstaan geelachtige vlekken, die later door de vorming van apotheciën zwart verkleuren.
Rijpe apothecia in het voorjaar op afgevallen blad van het jaar daarvoor.
Je komt ook soms wat kale ( en ws schrale ) stukjes tegen. Ook belangrijk voor bepaalde dieren, zoals graafwespen en grondbijen.
Ik ben verliefd op klein Weegbree, maar er bestaat dus ook groot Weegbree.
Je komt hem vaak tegen, alleen op één of andere manier is hij wat minder bekend. En wat minder mooi vind ik.
Een stuk verwijderd van het fietspad kwam ik op een stukje waar ik wel eens eerder geweest was. Maar deze keer was het echt heel mooi daar en super rustig, sereen zelfs.
Een heidepol en op de achtergrond de heuvel met veel dode bomen.
Er liep ook een soort weg doorheen, ik denk voor Co de boswachter.
In de duingebieden vind je bijna altijd we slangenkruid. Zulke mooie blauwe bloemen !
Duinbramen of ook wel Dauwbramen genoemd. Heel vroeger wel geplukt met mijn ouders.
Ze zijn minder zoet, maar wel sappiger dan Bosbramen. Helaas zijn ze ook kleiner, dus best wat werk om ze te plukken. En dat plukken mag niet zomaar, er zijn speciale tijden waarbij de duinen opengesteld zijn om bramen te plukken. IK vind ze wel een veel mooiere kleur hebben dat de bosbramen. Ze lijken meer op kleine blauwe druiven qua kleur.
Volgens mij is dit duizendgulden kruid. Maar weet het niet zeker. Maar ze hebben een mooie stamper, zoals je op de foto bij het rechter bloempje kan zien.
Dit is een Sint-jansvlinder afspreek-plek denk ik ! :) Op een dor takje zaten eerst 3 van deze dag-actieve nachtvlinders. Maar de ene vloog weg door de harde wind die er stond.
Achter het dorre bloempje zie je nog een Sint-jansvlinder zitten.
Midden in de "hitte " op het wat braakliggend terrein zie ik op een stomp van een naaldboom een klodder Heksenboter. Het is en blijft een aparte slijmzwam.
https://www.natuurfotografie.nl/soortbeschrijving/heksenboter-een-nuttige-stofzuiger/
Heksenboter is een voorbeeld van de grote groep van slijmzwammen, ook wel myxomyceten genoemd. Een heel aparte groep, die geen deel uitmaakt van het planten- of dierenrijk. Hoewel ze slijmzwammen genoemd worden, zijn het zelfs geen zwammen, schimmels of wat dan ook.
Bij nadere bestudering blijkt het geval een kolonie van eencellige organismen te zijn, dat zich als een organisme gedraagt. De gele substantie, plasmodium genaamd, kruipt over de ondergrond voort en leeft daar van schimmels en eencelligen. Ja… het beweegt zich zelfstandig voort en laat een slijmspoor na!
Het is en blijft een mooi stukje natuur daar in de duinen.
Een uur lang, geen mens gezien !
Op de weg terug naar het fietspad zag ik nog een aparte plant die ik niet thuis kon brengen. Er zaten paarse bloemen aan. Het blijkt een Wespen-orchis te zijn.
https://www.cruydthoeck.nl/winkel/bijzondere-soorten/epipactis-helleborine-subsp-helleborine/p394
Afhankelijk van de bodem wordt Brede wespnorchis soms wel 80 cm hoog. Deze orchidee is redelijk algemeen te vinden op licht beschaduwde plaatsen op droge tot vochtige, voedselarme tot matig voedselrijke, zwak zure tot kalkhoudende, goed doorluchte, humeuze grond.
Op internet zijn mooiere foto's te vinden. Ik heb deze paarse soort nog nooit gezien. Wel de witte variant in het Zwanenwater te Callantsoog.
Aan de rand van het voetpad komt ineens veel Raapzaad voorbij. Ze staan daar mooi te bloeien en zijn familie van het Koolzaad. Dat zie je zo wel aan het bloemetje.
Ik vermoed dat dit gewone Melkdistels zijn. Maar het zouden ook Muizenoortjes kunnen zijn.
Links is de Kleine klaver ( of gele klaver ook wel genoemd ) en daarnaast een mooi rood bloemetje.
Dat is Rood guichelheil. Het bloemetje heeft een scharlaken rode bloembladeren, erg mooi. Het is familie van de sleutelbloem.
Ook al zie je ze heel veel, ik blijf ze mooi vinden. Het Wilgenroosje. Vooral als ze met velen in groepen staan zijn ze mooi.
Het blijft fietsen en al snel weer stoppen. Want elke keer zie je wel wat moois. zoals dit Heideveldje.
De weg is weg !! Door verstuiving is het pad onder het zand bedolven !
Het is echt een gevecht hier, tussen de stuifduinen met hun helmgras en de bosrand.
Dit lijkt wel een Savanne. met die grillige Berkenboompjes. Het is het gebied van de "wandelende duinen ". Het fietspad was voor de helft al onder-gestoven met zand.
Achter deze mooie berkenboompjes zie je een stuifduin.
Ik vind het zulke mooi gevormde berkenboompjes !
En endje verder ga je uit het zandduin gebied en zie je een heel bosje met van die grillig gevormde Berkjes.
Al snel kom je bij de grens van het bos ( dennenbos ) met al hun rechte stammetjes.
Ineens merkte ik dat ik verkeerd gereden was, ik was beland bij Bergen aan Zee en het was heel druk daar. Kon nog wel snel even een foto nemen van de mooie Blauwe zeedistel. Die groeien echt dichtbij het strand en de zee.
Op de weg terug, richting zeeweg naar Schoorl kwam ik Rond wintergroen weer tegen. Familie van de Heide. Er was geen Heide te zien, maar wel dit bijzondere plantje !
Deze Den heeft het moeilijk gehad met een storm denk ik. Hij is om gegaan, maar niet afgebroken en groeit nu verder.
Ik ben inmiddels weer op de zeeweg en vandaar af zie je mooie grote heidevelden.
Er staat ook een markante dode boom aan de rand van de weg. Mooi voor op de foto !
Vanaf de zeeweg zie je mooi plekjes met bloeiende heide.
Nieuw voor mij is dit kleine meertje. Ziet er mooi uit, maar aan het boompje te zien is het geen vriendelijk plekje, want de Eikenboompje heeft het moeilijk, ik denk door de wind en de hitte.
Deze mooie stam, laat de huid zien van een Grove den. Een huid, dikker dan een olifant denk ik.
Opeens zag ik zomaar dit Grasklokje staan in het zand naast een heideveldje.
