We hebben in een week tijd 3 stormen gehad. Dus ik was wel benieuwd hoe het aan het strand was.
Marlon had zowaar vrij en wilde mee.
We wilden ook een timelapse video maken van de zonsopgang. Maar ik moet weer wat meer oefenen, want het is wel 5 jaar geleden dat ik dat deed. Dus het filmpje was niet zo mooi.
We zijn eerst naar het strand gegaan en je kon aan de rotzooi op het strand zien dat het gestormd had.
Opvallend veel wulken-kapsels en stukken van het mosdiertje.
Later las ik in de krant dat er ook aardig wat zeepaardjes werden gevonden en sommigen leefden nog, die werden naar een opvang gebracht om over 2 maanden uit te zetten in zee, als de temperatuur van het water wat beter is.
Dit is een foto van de plek waar we een timelapse probeerden te maken van de zonsopkomst in de polder van Petten.
Na de zonsopkomst werd het al snel bewolkt en ging het later zelfs regenen :(
Net na de strandingang.
Heel veel wulken-kapsels die aangespoeld waren samen met het "zeeschuim" ( van de zeekat ) en heel veel riet lijkt het ? Of helmgras ?
Je kon goed zien dat de zee best ver was geweest.
Je kon diverse patronen in het zand zien... zoals dit ribbelzand.
Waterzand met zwarte patronen er in.
Dit is weer zand met wat ribbels maar ook met heel veel gaatjes in het zand.
Hier ook weer allemaal tekeningen in het zand.
Mooie luchten ( nu nog ), maar ze hadden alweer regen voorspeld.
In een strandmeertje.... het lijken wel slenken zoals je op het wad tegenkomt.
Een paadje door de duinen
Mosdiertje.
Het strand van Hargen
Er lag ook nog wat schuim op het strand, maar daar was wat vreemds mee, het is alsof iemand dreft in de zee had gedaan ...of misschien komt het door olie ?
Er lag ook veel blaasjeswier. Daar zit veel jodium in, komt goed van pas voor als Poetin een kernbom gooit.
Ook veel aangespoelde "Mosdiertjes ".
( vanaf de site Wikipedia: Deze hooguit 1 mm lange waterdiertjes leven in doosvormige, tot kolonies verkitte huisjes. Soms vormen ze korsten op rotsen of zeewier. Andere soorten vertonen oppervlakkige overeenkomsten met mossen, die in de stroming heen en weer worden gewiegd. Afgestorven kolonies worden vaak op het strand geworpen, waar ze soms voor verdroogd zeewier worden aangezien. Mosdiertjes geven over het algemeen de voorkeur aan warme, tropische wateren, maar komen over de hele wereld voor.)
Mooi dat verse Blaasjeswier !
Nabij de ingang van het strand, de wind heeft hier flink huisgehouden.
Weer tekeningen van de natuur in het zand
Na het strand zijn we een klein stukje de bossen in gegaan. Toen vonden we deze aparte boom, die op zijn knie steunt.
Ik blijf ze mooi vinden... rendiermosjes. Zo mooi van kleur en zo teer.
Gelukkig zijn er hele plakkaten te zien.
Worteltjes in de duinen komen bloot te liggen.
Wortels bloot, maar waar is de rest ?
Het pad met de hoge dennen.
De boom die wilt kussen.....
Hoe mooi zijn eiken in de duinen. Hoe ze zich aanpassen en breed en laag blijven.
Als je in de duinen je kop boven het maaiveld uitsteekt, dan leef je niet lang.
Een heide-pol na de stormen.
Bruin water ? Door ijzer ? of door de poep van de schotse hooglanders ?
