Een aantal jaren geleden kreeg ik de tip van mijn zus Carolien om eens te kijken in het voorjaar in een stukje bos, wat "Wildrijk" heet, wat ligt bij Sint Maartenvlotbrug in Noord-Holland.
Het is een klein stukje bos wat vroeger aangelegd is om als buitenplaats te dienen voor mensen uit grote steden. Want in deze grote steden was nog geen riolering en werd alles op het oppervlakte water geloosd wat tot gevolg had dat de stad in de zomer erg stonk.
Je hebt in België ook een bos, waar wilde hyacinten in de lente zo massaal groeien dat het lijkt op een blauw tapijt. Zo is het in Wildrijk niet, maar evengoed is het zeker een bezoekje waard.
Onderweg kwamen we een eerste bollenveld tegen. Maar de boer had het terrein afgezet, zodat je niet op het bollenveld kan komen ( en gelijk heeft ie ). De foto was nou ook niet echt heel mooi, omdat de rijen waarin het geplant is, precies haaks stonden ten opzichte van ons, wat eigenlijk de foto wel verpeste. De zon komt net boven de bomenrij.
Ik was met Marlon naar Wildrijk gegaan en natuurlijk voor het mooiste licht, gingen we erg vroeg weg. Onderweg zagen ik een mooi veld met Hyacinten bij de nog aanwezige maan. Het gaf een mysterieus licht over het veld.
De wilde hyacint, een lente-bode die in zijn massaliteit uitbundigheid weergeeft.
Maar ook solitair is het één van de mooiste plantjes op op de foto te zetten.
Hier zie je de uitbundigheid waarmee de wilde hyacint het bos kleur geeft.
Klokjes bengelen in de kleuren blauw, roze en wit. De dominante soort is blauw.
Bloem met knoppen er nog aan.
Je hebt ze in alle vormen en maten. Hier hangen ze redelijk dicht bij elkaar. Door een plastic zak over mijn macrolens te doen, maar je de randen wat ondoorzichtig/ wit licht om het centrum van de foto.
Geeft een soft effect op de foto.
In het bos waren ook veel "Adelaarsvarens " de opkwamen. Eerst groeien de stelen met aan hun uiteinde het opgerolde blad. Echt weer een mooie truc van de natuur... hoe hou je alles zo klein mogelijk en beschut mogelijk in de winter, en hope rol je dit uit in de lente. Of eigenlijk is het ontvouwen wat hier gebeurt.
Hier zie je het beter, de oprol truc. De bruine slippen zitten in het begin helemaal om het blad heen; ik denk voor de bescherming tegen de winter.
Alle bloemen nog in knop. En op een gegeven moment gaat de knoppen " uit staan " ( zoals te zien is op de achtergrond ) en daarna gaat het klokje open.
Nog in de knop.
WORDT VERVOLGD
