Alles is weer in rep en roer, het groeit en bloeit en komen de kleuren weer tot leven. De lente en de herfst vind ik persoonlijk de mooiste seizoenen. De herfst als het eeuwige sterven en de lente als ontstaan van het licht en leven.
De laatste jaren zijn er geen echte winters meer en
is de winter vaak een lange herfst geworden. Dan blijft het donker, grijs en
kil. Zulke winters duren lang.
Maar gelukkig komt er altijd een lente.
De ene lente is mooier dan de andere. Maar vaak zit dat in je hoofd. Bijvoorbeeld als je zorgen hebt.
In tegenstelling tot de lente waarin je verliefd bent, deze lente's zijn zó
mooi.
Gelukkig ben ik al sinds mijn jeugd verliefd op de natuur met al zijn leven.
En kijk in mijn ogen uit, als de lente komt.Het begin is vaak schuchter. Maar als ze eenmaal op gang komt, is de lente al
snel uitbundig en geeft alles weer kleur en nieuw leven.
Het is de enige periode dat ik zonder te verbranden kan genieten van de warmte van de zon. En dan zit ik als de zon schijnt in de luwte in mijn tuin om de warmte weer te voelen die ik in de winter gemist heb. De zon is dan nog niet zo krachtig wat betreft de UV straling en geeft precies de goede warmte. En als ik dan zo zit, kijk ik in het rond en beleef de lente waarbij de koninginnen hommels uit hun winter schuilplaatsen komen en beginnen aan hun nest. Druk zoemend zie je ze zoeken, wat een geluid kunnen deze dikke hommels maken !
Hoe kan je zien dat het koninginnen zijn ? Nou, al de hommels die in de vroege voorjaar vliegen zijn allemaal reusachtige beesten. In de herfst sterft het hele volk, behalve de koningin. Die overwintert op een vorstvrij plekje. En bij genoeg warmte komt ze tevoorschijn om een nieuw volk te maken. Druk vliegt ze van de ene krokus naar de andere. Stuifmeel is het "brood " voor de hommels, waarmee ze de larven voelt.
In het begin moet ze zelf de eitjes uitbroeden en als die uitkomen, al de larven voeden. Dat is echt heel hard werken. De eerste nakomelingen van haar zijn dan ook best kleine hommeltjes, zeker als je dat afzet tegen haar grootte. Maar dat komt omdat ze het eigenlijk niet goed aankan in haar eentje. Als eenmaal de kleine hommeltjes vliegen en eten gaan verzamelen, nemen ze haar taak over. En dan zie je dat de volgende generatie hommels al een stuk groter zijn. Dus als je een hommel in het vroege voorjaar ziet, heb een beetje respect ! Het is wel de koningin !
In de eerste periode van de lente kunnen de ochtenden best koud zijn en het kan zelfs nog vriezen. Je ziet ook heel vaak de planten nog bedekt met dauw. Zoals het gras, op de linker pagina. Maar ook verder in de lente, als de pinksterbloemen al bloeien, zie je nog vaak dauw.
Ik hou van dauw en mist, dat maakt de foto vaak net wat mooier. Het is wel zaak als je gaat wandelen om laarzen aan te trekken, want anders loop je al snel met natte schoenen.
Hondsdraf. Best een klein plantje waar de meeste mensen niet eens naar kijken. Maar als je op je knieën gaat en het plantje eens beter bekijkt, dat zie je dat het best een mooi plantje is. Ik weet dat veel insecten er gek op zijn, ze worden druk bezocht door een aantal solitaire bijen, maar ook gewone bijen en hommels zijn er gek op ! Het is een bodembedekker welke op vochtige grond groeit.
De dotterbloem is ook een echte voorjaarsbloeier ! In het Noord-Hollandse polderlandschap veel te zien aan de randen van sloten en ringvaarten. Ze staan hier veel langs de purmerringvaart ( loopt van Purmerend tot Edam. ) Was het vroeger nog een beschermde plant, vanaf 2016 is deze plant niet meer beschermd. Hij is familie van de boterbloem, alleen is hij een maatje groter qua bloem.
Wie ook snel zijn, zijn de paardenbloemen. De eerstelingen zijn vaak nog wat kort van steel, alsof ze moeite hadden met groeien. En de generatie daarna is de lengte alweer normaal. Paardenbloemen en koolzaad zijn belangrijke planten voor insecten die van stuifmeel afhankelijk zijn. De voortplanting is goed geregeld door de natuur, een heel pakket met zaadjes; elk zaadje met een parachute om ver te kunnen vliegen en zichzelf uit te zaaien.
Koolzaad is ook één van de eerste planten die al snel zijn gele bloesem laat zien. De dijken van de ringvaart staan dan vol met koolzaadplanten en maken een gele zee van al hun bloesem. Echt prachtig om te zien. Bijen profiteren van deze uitbundige bloei. De 1e honing die de bijen in het voorjaar maken komt vaak af van paardenbloemen en koolzaad, welke dan een lichte kleur honing geven. Honing welke merendeel gehaald wordt van koolzaad versuikerd snel.
Zo zie je maar wat april kan doen ! Nachtvorst laat een duister teken na op mijn motorkap ! Alhoewel het lente is, komen er nog steeds Puttertjes bij mij voer halen. En natuurlijk mag er geen foto missen van krokussen, ook lente brengers ! En al vroeg in de lente bloeit bij mij een "schijnaugurk " ( van de buren, maar slaat over naar mijn tuin ). Erg aparte bloeiwijze heeft deze plant.
Waar ik ook altijd naar uitkijk zijn baltsende futen in het voorjaar. Maar ik mis ze altijd helaas. Maar elk jaar zit er een paartje futen bij mij vlak in de buurt midden in het water een nest te maken en de eieren uit te broeden. Gelukkig heb ik een telelens. Ik vind de fuut één van de mooiste watervogels die we hebben.
Wat is de lente zonder blauwe druifjes. In mijn tuin waren ze al uitgebloeid, maar gelukkig waren er nog genoeg bij mijn zus in volle bloei.
Het zijn knolgewassen, maar blijkbaar planten ze zich niet alleen via de bolletjes voort, maar ook middels zaad denk ik. Want op mijn schuurdak die vol ligt met sedum, bloeien twee plantjes blauwe druifjes ! Ik heb ze daar niet geplant !
Wat is de lente zonder blauwe druifjes. In mijn tuin waren ze al uitgebloeid, maar gelukkig waren er nog genoeg bij mijn zus in volle bloei.
Het zijn knolgewassen, maar blijkbaar planten ze zich niet alleen via de bolletjes voort, maar ook middels zaad denk ik. Want op mijn schuurdak die vol ligt met sedum, bloeien twee plantjes blauwe druifjes ! Ik heb ze daar niet geplant !
Elk voorjaar ga ik naar de s "Gravelandse buitenplaatsen. Een echte buitenplaats met heel veel aparte bomen en struiken. Er staan ook hele oude beuken, maar de laatste jaren gaat het niet goed met deze bomen. De ene na de andere wordt geveld door ziektes en schimmels. Dit "park "is een mooie plek om voorjaarsbloeiers op de foto te zetten. Helaas waren de bosanemonen aangedaan door een late vorstperiode en elke bloempje had wel schade.
Er staan echt machtige beukenbomen in de s'Gravelandse buitenplaatsen. Op deze foto zie je er eentje. Te groot om in zijn geheel op de foto te zetten. Maar zie hoe dik de stam is in vergelijking met de bosschage om de boom heen en het reusachtige wortel-pakket wat aan de oppervlakte komt. Ik hou van dit soort bomen. Na het lezen van het boek van een duitse houtvester ben ik ook anders naar bomen gaan kijken. Bomen nemen veel meer waar dan wij denken en kunnen "praten " met elkaar door middel van schimmelnetwerken in de grond.
Krentenboompjes bloeien vaak tussen eind maart en half april. Ze groeien in de steeg naast mijn huis. Erg mooi om te zien, maar jammer genoeg kun je vaak maar een week genieten, daarna beginnen ze uit te vallen ( alsof het sneeuwt ). Ik vind het ook erg lastig om er een mooie foto van te maken. Maar in de s'Gravelandse buitenplaatsen is het mij eindelijk gelukt. In de herfst kleuren de bladeren vaak mooi rood en geel.
Het beeld van een lente bos. De kleinste planten ( vaak mossen ) beginnen al groen te kleuren, maar verder groeit er nog weinig.
Je ziet alleen een dode bladeren laag welke bruin is. Als eerste komen de planten bij de grond tot bloei en langzaam klimt het op tot struiken en als deze vol in blad zijn komen de bomen pas met hun bladeren. Het is eigenlijk een race naar het licht van de planten en de natuur heeft een uitgekiende volgorde bedacht in de loop der jaren.
Deze volgorde zie je ook in "Wildrijk ". Een klein rechthoekig stukje bos nabij St maartenvlotbrug. Vroeger aangelegd als buitenplaats voor de rijke mensen uit o.a. Amsterdam, omdat het in de zomer daar stonk door het open riool wat ze hadden in die tijd. Helaas is er maar een klein stukje bos overgebleven bij het graven van het noordhollandskanaal. In dit bos kun je stinzenplanten zien, vooral de wilde hyacint ! Echt een bezoek waard eind april.
De wilde hyacint groeit voornamelijk in eiken- en (haag) beuk bossen. Betreding wordt slecht verdragen, vandaar dat je bij grote velden met wilde hyacinten ook vaak bordjes ziet staan, om de grond waar ze groeien niet te betreden. Ook in "wildrijk " is dat het geval. De wilde hyacint zie je enkel in oude bosgebieden. Ik heb ze ook nooit buiten oude bossen zien groeien. Wildrijk werd ook aangelegd in 1630 als "Plantagie Het Wildrijck". Kun je nagaan hoe oud dit stukje bos is.
