Wanneer de zon het licht kust, veranderen de kleuren....
De polder wordt wakker, en toont haar schoonheid in beeld en geluid..
Mist ligt als een deken over het land....
in de verte hoor je de kreten van ganzen en grutto's...
In de wereld van mist zie je het gebeuren...
De zon tovert allemaal zachte kleuren, het ziet er zo mooi uit !
En als de mist is opgetrokken, blijft het vocht achter...
hangend aan planten lijken ze op parelsnoeren...
En dat allemaal in de vroege morgen..
toont de natuur hoe mooi ze is...
en geeft ze mij even een moment van zonder zorgen....
Op de groeneweg ziet het er al mooi uit.
mijn fototoestel heeft moeite met scherpstellen door de dichte mist.
De 1e brug.... ik " hoor " alleen de stilte...
De zon kust het licht.... de kleur blauw veranderd langzaam in rood/ oranje.
Inmiddels is het 5.40 uur en laat de zon zich voorzichtig zien door de mist.
Weer veranderen de kleuren, de lucht wordt blauwer en de kleuren rood worden inmiddels oranje.
Inmiddels op de 2e brug. Aan de andere kant van de zonsopkomst kleurt de lucht ook aan.
De zon is nu zo hoog, dat ze helemaal zichtbaar is en de mist langzaam aan "weg branden " is.
Jongvee in de mist. Je kan ook merken dat ze jong en speels zijn. Op een gegeven moment gingen ze rondjes rennen met zijn allen in het weiland.
Gelukkig hebben ze hier nog houten hekken. In Wierum ( Friesland ) wilde ik in de toekomst een foto maken van de melkweg ( het is daar nog echt donker ). Maar ze hebben het houten hek op de waddendijk vervangen voor een metalen hek. Echt lelijk !
De lucht veranderd langzaam in een oranje gloed.
De zon stroomt haar licht uit over de weilanden.
Het weiland in de lente. Hoge grassen en zuring.
In deze natte polder groeien de grassen als kool ! Echt een lentepolder.
Alle planten zitten bedekt met vocht, ook deze boterbloemen.
Ook het gras bloeit al en zit onder een fijne laag kleine druppeltjes.
Ook zijn de spinnenwebben beter zichtbaar door het vocht en zie je hoeveel spinnenwebben er wel niet zijn ( die je anders nooit ziet ).
Ook de restanten van het fluitenkruid en zijn zaden zitten onder de dauw.
Een knop van de boterbloem, de randen zitten vol druppeltjes.
De gouden boterbloem.
Alle aren van het gras zitten onder de dauw.
Een koekoeksbloem met dauw.
Laag bij de grond bloeit deze pinksterbloem. Ze kreeg bezoek van een kleine vlieg.
De klimop wurgt letterlijk alles. Ook deze rietstengel ontkomt niet aan de verwurging.
Op een bramen-tak haalt deze kleine huisjes-slak acrobatische toeren uit.
Zelfs deze strek-spin ontkomt niet aan de dauw. Hij zal geduldig moeten wachten totdat de zon de auw heeft opgelost. Ondertussen zit hij te kauwen op een oude prooi.
Deze paardenstaarten zijn waterdragers geworden. De opstaande uitlopers van de stengel houden grote druppels vocht vast.
De rank van deze heggenwikke zoekt houvast... maar tast nog in het luchtledige.
De weilanden kleuren geel en rood, het zijn de boterbloemen en zuring die dit doen.
Bertha is nog een beetje verlegen....maar ook nieuwsgierig.
Maar uiteindelijk is ze nieuwsgierig genoeg om zich te laten zien en laat zich graag aanhalen.
