Waarom zoveel ongeluk ? Mijn beste en fijnste camera kapot.............. Donderdag 9 februari 2023 , met Marlon naar de Planen-Wambuis

     Ik had de laatste foto's in het Purmerbos gemaakt met mijn lievelings-camera ( fujifilm XT-4 ) die ik eigenlijk altijd gebruik ! Ik had daar stack ( foto series van 70 foto's met verschillende scherptedieptes, die je met een programma aan elkaar plakt als 1 foto waarbij je een enorm grote scherptediepte krijgt, wat met 1 gewone foto nooit zal lukken .)    Om de mechanische sluiter niet te belasten doe ik dit alleen met de elektronische sluiter.  Want als je een half dagje weg bent, maak je zomaar 9000 foto's.

Er is niets gebeurt denk ik zelf toen ik weer thuis kwam.
Ik heb de foto's van de SD kaartjes afgehaald en op mijn computer gezet. Verder geen foto's meer gemaakt met de fujifilm XT-4 camera.

Toen we gister bij de Planken Wambuis kwamen kreeg ik gelijk een foutboodschap op mijn scherm.
"schakel de camera uit en daarna weer in ".
Dat is een foutboodschap die ik ken van een aantal jaar geleden. Toen was er wel wat gebeurd, en was de camera gevallen op een stenen vloer.
Is toen gerepareerd door Fujifilm en waren de kosten niet zo hoog ( uit coulance ) 130 euro.
Wat ze toen gevonden hadden is, dat de sensor niet goed meer vast zat en deze hebben ze opnieuw vastgezet.

Ik heb nog een andere accu geprobeerd... en een andere lens er op gezet, maar allemaal zonder succes. Ik bleef de foutboodschap op mijn scherm krijgen :(

Tja...wat nu ???  Ik zal hem moeten sturen naar de firma waar ik hem gekocht heb.
En die stuurt hem weer door naar Fujifilm reparatie center. De reparaties duren meestal lang, vaak langer dan een maand.
Tja... weet niet of ik dan nog leef ?  Hoe regel ik het dan ?  Naar welk adres moet de camera retour ?
En hoe wordt de rekening betaald ?    De camera is het zeker waard gerepareerd te worden.
Ik baal ook als een stekker..... ik fotografeer bijna altijd met deze camera !

Even het weekend er goed over nadenken maar.

Alleen lukt grote afstanden lopen niet zo goed meer. 

Maar heb geluk dat Marlon erg langzaam gat met foto;s maken, waardoor het een heel erg rustige wandeling wordt. Zoals vandaag hebben we 6 km gewandeld in 5 uur tijd, dus dat is te doen voor mij. En de truck om weinig te eten werkt ook nog steeds waardoor ik niet de bosjes in hoef. Moet nu alleen wat vaker plassen en heb meer hypo’s als ik loop. 

Maar in de avond, toen Marlon alweer naar huis was kreeg ik toch weer een niersteenkoliek links. Die zij dus weer vaker aanwezig en het geeft mij zorgen, dat het een keer uit de hand loopt. Maar het zij dan zo.

Het was een tijd geleden dat ik in de Planken Wambuis ben geweest.
Meestal kwam ik er in de zomer en was er 1 x in de winter geweest en had toen veel ijshaar gezien/ gevonden.  En dat hoopten we nu ook te zien, maar helaas.
Mijn humeur was ook al aardig in de min omdat ik na het uitstappen uit de auto er achter kwam dat mijn XT-4 camera het niet meer deed.
Gelukkig had ik nog een Fujifilm camera mee, de X-H1. Fijne camera, maar is echt een backup camera geworden. En daar kon hij meteen zijn kunsten bewijzen, want de andere ging in de tas.
Het was erg koud de ochtend en het vroor nog steeds. Omdat ik een hele tijd geen handschoenen aanhad met het uitproberen van de XT-4 camera om te kijken wat er nu aan de hand is.

Ik heb mijn macrolens op de XH-1 gezet en kon dus alleen maar macro forto's maken.
Het maakte mijn humeur er niet beter op.

We hebben toch mooi dingen gezien en het was rustig in het bos. Dat laatste was echt heerlijk.
Alleen werd dat in de 2e helft van de wandeling verstoort door leger-oefenngen met chinook helikopters en en mitrailleurs die je veelvuldig hoorde. Het leek wel alsof we in Oekraïne zaten.

Het oedeem in mijn onderbenen leek na de wandeling wat minder !  Ws toch omdat je de spierpomp gebruikt van je kuitspieren. Dus ik moet meer wandelen !

Eerst de makkelijke dingen, zoals de echte Tonderzwam.

Een klein beukenblad vastgevroren op een groot beukenblad.

Op de rand van een boomstam vele bekermossen en een enkel klein rood puntje van Heidelucifers.   Laats een film gezien ( Terra ) waar ook wat over de evolutie werd verteld, en waarom korstmossen zo belangrijk zijn geweest voor het ontstaan van het verder leven.

Korstmossen zijn één van de oudste groepen planten ( eigenlijk zijn het geen planten, want ze bestaan uit schimmel ( voor het skelet ) en algen ( voor de energie ) die nog steeds bestaan. Ze ontstonden ongeveer 500 miljoen jaar geleden tijdens de precambriumperiode.  Korstmossen zijn cryptogamen, wat betekent dat ze geen bladeren, takken of bloemen hebben. Ze hebben een korstachtige structuur die hen beschermt tegen uitdroging. Het zijn primitieve "landplanten" en speelden een belangrijke rol in de evolutie van het landleven. Ze hielpen bij de verandering van de atmosfeer door zuurstof vrij te geven en kooldioxide te absorberen. Korstmossen evolueerden naar meer complexe planten, zoals zaadplanten. Het proces van evolutie was geleid door natuurlijke selectie, waarbij de best aangepaste planten overleefden en zich verspreidden. Korstmossen hebben aangepast aan verschillende milieus door de ontwikkeling van speciale aanpassingen, zoals het vermogen om in vochtige omgevingen te overleven. Ze zijn belangrijk voor het milieu omdat ze bijdragen aan de verbetering van de bodemstructuur en waterbeschikbaarheid.
Korstmossen kunnen ook worden gebruikt als bio-indicator voor de kwaliteit van het milieu, omdat ze gevoelig zijn voor veranderingen in de omgeving. Ze zijn nauw verwant aan andere cryptogamen, zoals mossen.  Ze zijn een belangrijke bron van voedsel en onderdak voor vele soorten dieren, waaronder insecten en amfibieën. Korstmossen zijn in staat om zich snel te verplaatsen door de bodem door middel van rhizoids, wat hen in staat stelt om nieuwe omgevingen te coloniseren. Ze hebben ook de capaciteit om zich aan te passen aan veranderingen in het klimaat door middel van genetische variabiliteit.  De diversiteit van korstmossen is een indicator voor de gezondheid van het milieu, en vermindering van hun diversiteit duidt op verstoring van het ecosysteem. Korstmossen kunnen ook bijdragen aan de productie van biobrandstoffen door het absorberen van CO2 uit de atmosfeer.

( Bron: Chat GPT ) 

Hier een verzameling van alle soorten korstmossen en de mooiste zijn de Heidelucifers die "bloeien met rode puntjes"( de sporendoosjes ).

Elfenbankjes zie je heel veel. Maar ze kunnen best heel mooi zijn als ze mooie "banden " hebben met bruine en andere kleuren.

Dit zijn echt hele kleine zwammetjes.  De Oranje druppelzwam. Het zijn algemene zwammetjes die op verschillende loofhoutsoorten groeit.

In het begin is het vruchtlichaam knopvormig tot cilindrisch, heeft een grootte van 1 tot 2 mm en is oranje tot diep roodgeel getint. Later worden ze goudgeel tot witachtig geel en groeien ze tot 3 tot 6 mm groot en meer bekervormig. Als ze uitgedroogd zijn dan gaat de kleur naar oranje tot oranjerood.

Deze zwam groeit op naaldbomenhout. En dat heb je in de Planken Wambuis best veel.
De Dakloze huiszwam kan in naaldbossen zowel op wat rijkere bodems als op arme zandgronden gevonden worden. Voor zijn voortbestaan heeft hij net zoals de meeste korst- en schorszwammen een hoge luchtvochtigheid nodig. In de late herfst en tijdens vorstvrije dagen in de winterperiode zijn de leefomstandigheden ideaal voor dit soort zwammen. Ook al heeft de Dakloze huiszwam geen dak boven zich, hij heeft toch een bijzondere Nederlandse naam gekregen.

Hij vormt 5 tot 15 cm brede, zachtvlezige vruchtlichamen die gemakkelijk van het substraat kunnen worden losgemaakt en bros worden als ze droog zijn. De bovenkant van de paddenstoel is glad bij jonge exemplaren en wordt later gerimpeld. De kleur van de vruchtlichamen verandert met de leeftijd van de paddenstoel: bij jonge vruchtlichamen is hij licht paars, daarna mosterdgeel en ten slotte olijfbruin. De rand van het vruchtlichaam is witvezelig en wollig, later met een violette toon.

Ik zie hem niet vaak , maar vind het wel een erg mooie zwam !!!
Aan de bovenkant zie je nog een paar langstelige Kroeskopjes, met schimmel op hun bol.

Een prachtig doolhof structuur !!!

En weer Elfenbankjes, maar met weer andere kleuren dan de eerdere foto's.

We zagen af en toe Langstelige kroeskopjes. Sommige leken een kapsel te hebben ( een blauwe pruik )
Marlon had er een paar op de foto'waarbij het net leek alsof ze een lang kapsel hadden die wapperden in de wind.

De Langstelige Kroeskopojes heb ik al een tijd niet meer gezien, dus leuk dat Marlon ze ineens ontdekte.

De gele Korstzwam. Je ziet hem best vaak !

Van Wikipedia:
De paddenstoel is een leerachtige met 2 cm afstaande schijnhoedjes. Ze groeien als dakpannen op elkaar en zijn vaak lateraal versmolten tot golvende, gebogen rijen. In de doorsnede loopt een donkere lijn onder het haarvilt aan de bovenkant van de hoed. Vooral in omgevingen met een hogere luchtvochtigheid zien de oppervlakken er groenachtig uit door algengroei. Na droging zijn de kleuren bleekgrijs tot grijsbruin. De veelal eenjarige vruchtlichamen kunnen na de overwintering doorgroeien en hebben dan een tweekleurige onderkant: terwijl de delen van het voorgaande jaar grijstinten hebben, vertonen de vers overwoekerde randgebieden de typische heldere kleuren. De onderzijde is glad, helder geel tot dofbruin of grijzig-geel, zonder buisjes, poriën of plaatjes. De paddenstoel heeft een onopvallende geur en is niet eetbaar.

Microscopische kenmerken

Langvormig draadwatje. Ten minste, dat is de Site van Hannie Weiers zegt.  Ik twijfel toch een beetje, want als ik op langvormig draadwatje zoek op internet, dan zie ik heel andere foto's. Deze heb ik nog nooit gezien ( alleen op foto's ). Dus misschien is het toch Troskalknetje ?
Maar deze ziet er meer uit als een krakeling.

Een oud beukenblad vast gevroren aan een tak.

Een Fop-elfenbankje. En het heeft een grappig uitgroeisel. W.s. is er een bosbessen takje, wat omgeven is door de paddenstoel zelf ( er over heen gegroeid ).

Hier nog een Fop Elfenbankje. Daar zie je een paar stengels van de Bosbes doorheen groeien.
Hier heeft zich geen weefsel van de paddenstoel zelf omheen gevormd.

Eén van de mooiste paddenstoelen deze wandeling was wel deze Winter Houtzwam.
Een klein paddenstoeltje is het, hooguit was hij 3 cm groot.

De Winterhoutzwam is een sierlijke paddestoel met een rood- of donkerbruine, zwak gezoneerde hoed. Het oppervlak van de hoed is fijn viltig. De hoed heeft een scherpe, gekerfde rand.
De Winterhoutzwam heeft geen lamellen, maar buisjes. Deze zijn 2-4 mm lang en lopen iets af op de steel. Ze zijn crémewit tot okerkleurig. De poriën zijn rond of hoekig tot langgerekt, met dezelfde kleur als de buisjes. Er zitten 2-3 poriën per mm.
De steel is 1-7cm x 2-8 mm groot, fijn viltig-schubbig, bruin tot grijsbruin.
Het vlees is leerachtig, taai en wittig. De sporeekleur is wit.
De zwam komt voor op dode takken, stammen en stronken van loofbomen als berk, els, eik en beuk. Verschijnt hoofdzakelijk in de winter.

Ik kon er wel foto's van blijven nemen, zo mooi vond ik hem.

Geen idee wat er uit deze berk kwam.  Of het nu een blauwe kaaszwam is of dat het een korstmos is.

We kwamen bij een open stuk aan bij stukken heide. Ondergrond bestaat meestal uit mos.
Hier was de grond mooi bevroren met ijskristallen.

Onderaan zie je nog wat bekermos tussen de kristallen.

Op de wegen waren soms plassen met water die bevroren waren. Altijd apart om te zien dat er allemaal vormen en lijnen zitten in het ijs.  Hoe komt dat zo ?

Kopjes bekerzwammen.
Zo mooi als korstmossen kunnen zijn. Ze waren er eerder dan de planten ontstonden.
Zij waren het die steenachtige ondergronden "verteerden " en omvormden tot een laag waar planten later konden wortelen.

Een heleboel lucifers, maar eentje met een zwavelkop.  Oftewel, het zijn Heidelucifers waarvan er eentje een sporendoosje draagt.

Alweer een gewoon Elfenbankje. Mooi bankje qua zonering.

Dit is weer een plasmodium van het Troskalknetje. Een bewegend organisme zoals een amoebe.

Ik vond blauwe druiven in de winter !! Het zijn de sporen van het Troskalknetje.

Zo mooi !  Achtergelaten op een Berk. Zo zie je ze nooit en zo zie je ze 2 x in een paar maanden.
Heel apart.

Het lijkt net alsof ze hier rechtop staan. Maar om slijmzwammen te vinden moet je vaak boomstammen omdraaien. Dus hoewel u ze nu staand ziet, eigenlijk hangen ze.

Dit is de natuurlijke versie hoe je ze eigenlijk moet vinden. Samen in een trosje hangend aan de stam met draadjes.

Dit is de Paarse Dennenzwam. Zoals ik al zei, er ligt best veel dennenhout te rotten op de grond.
Ik dacht eerst dat het een paarse korstzwam was ( dat is het eigenlijk ook ). Maar die komt op loofbomen voor en lijkt dus op deze Dennenzwam.

Op een boomstam zag ik een heel tapijt van Kopjes Bekerzwammen. Stond er vol mee !!
De foto's heb ik allemaal gemaakt met de Fujifilm X-H1. Een al wat oudere camera en die heeft Accu's die snel leeg zijn. En daar kreeg ik op het einde veel problemen mee. Ik moet een aantal batterijen weggooien die eigenlijk op zijn. Want 70 foto's wegschrijven per keer voor stacking fotografie kost best veel energie en dat ging op het laatste eindje ook niet goed. Want voordat de 70 foto's weggeschreven waren op het SD kaartje, stopte de camera ermee :(

Op een ander stuk dennenhout zag ik nog een Paarse Dennenzwam met meer kleur.

En wat deze bruine ballonnetjes nou zijn, geen idee. Google lens begint al meteen te zeuren over eikeltjes en lieveheersbeestjes.

Als laatste..... ik heb een aantal jaar terug een heksensteen gevonden. Tenminste, daar kwam ik gisteravond achter toen ik in mijn salontafel met glasplaat mijn spullen bekeek.
Ik had hem gevonden aan het srand en vond het al gek dat er een gat in zat.
En het kan er niet in geboord zijn door een mens, want het gat is niet mooi rond.
het is dus een echte heksensteen of Hagstone.

Hagstones… voor velen een magische vondst. Een stukje steen met een natuurlijk gat er door. Vooral in ons steenarme kikkerlandje is het vinden van een hagstone of heksensteen bijzonder. Een steen waaraan allerlei magische eigenschappen worden toegeschreven

 

 

Er zijn in de folklore allerlei werkingen en krachten toegekend aan deze stenen; ze zouden je beschermen tegen slangenbeten en gif. Druïden gebruikten deze stenen als bescherming. Een hagstone zou ‘plaaggeesten’ op afstand houden en het huis en de drager van de steen beschermen tegen ‘plagerij’. In het Zuid-Westen van Engeland werden hagstones gebruikt om de boot en bemanning te beschermen tegen narigheid op zee. Hagstones werden ook gebruikt ter bescherming van ongewild bezoek in de nacht; ‘The night Hag’ een heks die je de vreselijkste nachtmerries zou bezorgen. Een hagstone onder het kussen of om de nek zorgde voor bescherming hiertegen.

Van oudsher werden aan deze stenen magische krachten toegekend. Zij zouden het vermogen hebben om de bezitter een kijkje in de andere wereld te geven als je door het gat heen tuurt. En als je een heksensteen bij je draagt geeft ze je bescherming tegen mensen die tegen je liegen of je willen misleiden.