S Graveland en het Purmerbos........................ alles gaat niet zo makkelijk meer.................... Zondag 2023.

 Alles gaat niet zo makkelijk meer. Ik heb te vaak klachten van lichte koliekpijn aanvallen van mijn nieren en waarbij een steentje in de urineleider blijft vastzitten langdurig en mij ziek maakt. Want dan is in mijn enige nier die het nog een beetje doet een afvloed-bellemering van urine en wordt de nier ( rechts ) opgeblazen en gaat minder goed filteren, waardoor ik mijzelf vergiftig.
Als eerste uit zich dat in misselijk en plotseling braken.  En dat duurt een paar dagen. En daarna word ik heel erg moe, krijg ik een ziekmakende vermoeidheid over mij, en kan ik even niets meer.
Daarom ben ik ook blij dat ik een auto gekocht heb, waardoor ik toch nog zelf boodschappen kan doen en naar de apotheek kan etc.

Die vermoeidheid is niet te beschrijven... een andere vermoeidheid dan ik wel eens gehad heb.
Ik denk ook niet dat andere mensen zich kunnen voorstellen wat deze vermoeidheid met je doet.
Ziekmakend... zelfs als je rustig op de bank zit voel je je ziek van de vermoeidheid
Een vermoeidheid die je echt depressief maakt.
Het is dus een soort cyclus heb ik gemerkt  Na een week verminderd de vermoeidheid zodat ik iet smeer dingen kan doen ( zoals het knippen van de heg bij de voordeur, want de postbode kon er bijna niet meer doorheen ).
Laatste weken heb ik last van orthostatische hypotensie. Dat wil zeggen, als je gaat staan vanaf de bank, dan wordt het ineens wit om je ogen en begint alles te draaien en krijg ik een duizeligheid waarbij ik al een keer op de grond gevallen was.
Ik moet dus voorzichtig zijn met opstaan.... en als ik duizeligheid merk, dan met mijn hoofd lager gaan zitten...zodat de duizeligheid niet te erg wordt.
Ik denk dat het komt door het lage Hb.

Van uitjes komt niet veel meer terecht.
Ik ben twee keer met Marlon er op uit geweest, de eerste keer weer eens naar de s Gravelandse buitenplaatsen en een paar dagen later naar het Purmerbos.
IK geloof dat we in S Graveland 2 kilometer gelopen hebben.... in een paar uur tijd en was de dag erop een hele dag ziek van de vermoeidheid.  Hel erg jammer

In s Graveland kwamen we precies op een dag waarbij het helft van het natuurgebied afgesloten was voor een muziek evenement die avond.
Het had als resultaat dat we ineens herten ( reeën vooral  ) op andere plaatsen zagen waar ze normaal niet te zien waren.  Eigenlijk zielig, want de dieren blijken er dus wel last van te hebben... gerommel in een natuurgebied met podia en muziekapparatuur etc.

Tegen de "slangenmuur  "rijpen de druiven goed.

De Amerikaanse eik stond er mooi bij.

Ook de varens hadden niet teveel last van de droogte.

De Platte Tonderzweam deed het goed.  Het lijkt wel cacaopoeder.

Op een stuk hout links ervan stonden een paar Netpluimpjes. Marlon ontdekte ze.

De pluimpjes zitten nu allemaal aan elkaar gekleefd, maar als ze los staan van elkaar lijken het net allemaal wimpertjes.

Ineens viel mijn oog op deze Ree die vlakbij was. ze moest plassen en dat duurde best lang.

Eindelijk had ze ons door....en verdween langzaam onder het hek het grasland op

De beuk in de zomer

Later zag Marlon nog een ree geit en bok.  De bok had erge interesse in de geit en de geit liep later rondjes om de boom te rennen om de bok kwijt te raken. Dat was een grappig gezicht en had ik nog nooit gezien.

Hier kon je zien dat de oude bomen best wat last gehad hebben van de storm. Vele bomen waren zware takken kwijt en de minder gezonde bomen waren omgewaaid. Zonde, want het gaat als slecht met de oude bomen.

Achter het bezoekershuisje is een mooie tuin met vele wilde bloemen, zoals deze altijd aantrekkelijke klaproosjes.

Chigorei, één van de mooiste bloemen vind ik in het wild.

Chigorei van dichtbij.

Aangezien het flink geregend had hoopten Marlon en ik dat er veel slijmzwammen in het Purmerbos aanwezig zouden zijn. Maar het was nog te droog denken we, want we zagen nog steeds allemaal droogte scheuren in het bos.
Maar mijn oog viel wel op een mooi en teer Plooirokje.
IK probeerde was takjes weg te krijgen om het geheel mooier op de foto te krijgen, maar helaas brak het paddenstoeltje toen af.

Een platte tonderzwam.

Een gewone boomwrat.  Deze had wel een mooie structuur.  Het is een slijmzwam.
Ook deze soort kent een amoebe achtig voorstadium, waarbij hij een slijmerige structuur heeft en zich naar voedsel voort beweegt.
Als hij genoeg gegten heeft dan transformeert hij zich naar een vaste vorm.

Het vruchtlichaam ('zwam') bestaat uit bolletjes of kussentjes, soms apart, soms bij elkaar en vergroeid. De kleur van de bolletjes varieert met de leeftijd van jong ( roze blote billetjes kleur) tot oud (beige tot donkergrijs). Ze noemen het ook wel "blote billenzwam ".

Een Waaierkorstzwam met alg op zijn hoed. Familie van de elfenbankjes.

Sinds 2 jaar zie ik Rode Boleten op dezelfde plek verschijnen!  Mooi.  Heeft een symbiotische relatie meer meerdere loofbomen. Je ziet ze bijna niet ongeschonden omdat ze voer zijn voor vele dieren, vooral slakken.Als ze gekneusd worden dan verkleurd het gele aan de onderkant van de hoed naar blauwachtig/ groen.

Hier zie je de blauwachtige verkleuring

Deze ziet er toch redelijk ongeschonden uit !

Ook het fotograferen wordt moeilijker. Ook omdat ik mijn linker hand geinvalideerd heb sinds dit voorjaar waardoor ik een vinger mis en meerdere vingers geen goede functie meer hebben.
Maar ook de vermoeidheid zorgt er eigenlijk ook wel voor dat ik minder plezier beleef aan fotografie.
Aangezien ik veel macro fotografie doe.... is het elke keer weer jezelf oprichten een zware klus.
Het is allemaal niet meer wat het geweest is.